yeni birini tanımak çok zor geliyor. yani daha önceden yaşadığın bütün süreçleri bir daha yaşamak, yeni bir yola koyulmak gözümü korkutuyor. açıkçası biraz da üşeniyorum.
sevgili:
neden hep geceleri geliyorsun
gündüzleri başka bedenlerde ağarttığın bedeninin kirini
neden akşam olunca yüzüme sürüyorsun
tutki yokum tutki bugün hastalandım
tutki bir parça ekmekle canım biraz sevgi istedi
tutma öyle tutma bak gözlerim gene eskidi
neden hep geceleri geliyorsun
sen bana nispet yapıyorsun ben sana nispet
elbet biter bu yanlızlığım ve bende yatağıma senden yana sevgiler alırım
çatımda sarhoş baykuşlar olur
kim bilir belki sana şiir yazmayı bile bırakırım
neden hep geceleri geliyorsun
gelmesen özlerim biliyorsun ama geldin mi nefretler saçıyorsun yüreğime
bırak git git de taze bir bahar rüzgarı değsin tenime
belki yüz vermezsem yarın bu saatlerde gelmekten vazgeçersin
neden hep aynı saatte gelişin
saatide esir almış bir halin var
gelişine değilde gidişine sevilecek bir halin var
neden hep bu saatlerde gitmiyorsun
git...
ne olur git...
hadi git...
