karaktersizliktir, kendi kişiliğinden ödün vermektir. ödün vere vere bir süre sonra dönüp aynaya baktığında tükenmiş bir "ben" ile karşılaşırsın.. ardından klasiktir, ne yazıkki ayrılık.
mesela bacak kadar yaşından bu yana günde 2 paketten aşağı içmediği sigaralar dolasıyla akciğerlerini bitiren ve oldukça fenalaştığı, hastaneye kaldırılıp serum yediği günde buluşmadıkları için trip atıyorsa, düpedüz enayiliktir. *
affetmek ama asla unutmamaktır.
yapılan her hata her seferinde akla gelecektir.
acaba'lar aklı kurcalayacaktır.
dolayısıyla hata; hataları yapanda değil, ne yaparsa yapsın onu affedebilendedir.
sonradan pişman olabilme ihtimali olsa da affetmek büyüklüktür. herkesin yapamayacağı bir davranıştır. çok üzücü hatta kırıcı şeyler de yaşanmış olsa bir şans daha vermek her zaman mümkündür.
