ilk aşkını yaşayan kişinin tavrıdır. o olmadan yaşamayacağını düşünür. karşıdaki kişi bu kuzu gibi tavırlardan sıkılıp tekmeyi basar sonunda. çünkü insan ilişkide karşısında kendi duruşuyla biri olsun ister. o tekmeyi yedikten sonra öğrenirsin ki hiç kimse vazgeçilmez değildir. bundan sonra da o her hata affedilmez.
kendini sevemeyenin hakettiği kadar sevilmeyenin durumudur. herşeyi öyle ayırmışsındır ki sevgiliye kendini öyle yok saymışsındır ki o artık karşısında bir birey göremez olmuştur. bundandır seni yok sayması. bundandır aynı hatayı defalarca yapması. senin hiç yapmamış saymandır nedeni... kendini feda etmek marifet midir?
saçmalamaktan ibarettir. o kim ki herşeyi affedilsin. hem töbe haşa ben peygamber miyim ki bu kadar sabırlı olayım. herşeyin dengelisi ve nizamisi makbuldür. aksi can sıkar, yorar, bitirir hem seni hem ilişkiyi. ne kadar az yara alıp bitirebiliyorsan o kadar şanslısındır. hani derler ya zararın neresinden dönersen kardır diye, işte bu da öyle. aşk zaten kumar değil midir? baktın kaybediyorsun sen yoluna ben yoluma. bırak o hataları başkaları affetsin. neden hep gururu ayaklar altına alınan kişi affeden kişi olmak zorunda. yok arkadaş yok, affetmek 1 kere 2 kere eyvallah. kronikleşmişse eğer bu, psikolojik tedavi şart. işin birde diğer boyutu var tabii ki. sen her haltı affedersin ama yapılan tek yanlışta üstüne çizgiyi yersin. ilişkide karşılık beklemeyeceksin derler birde. yok arkadaş bekleyeceksin. ne ekersen onu biçersin. ekmediği mahsülün hasatını yapmayı beklemesin kimse.
ilk önce gerçek aşktır efendim. tabi bu çok abartıya kaçmadığı sürece. sevdiğin kişiyi o kadar çok seviyorsundur ki o sizin istemediğiniz, yasakladığınız davranışlarda bulunur ilk başka çok kızarsınız sonra o aklınıza gelir onun için yaptılarınız,ona olan sevginiz,gülüşü vs sonra (genelde böle olur) ona ne kadar çok kızgın olsanız bile ona kıyamassınız çünkü onu öküzler gibi seviyorsunuzdur,onu kaybetmekten korkuyorsunuzdur,onsuz bir hayat düşünemiyorsunuzdur,ona deliler gibi aşıksınızdır yapacağınız şey onu affedmektir. gerekirse onun yerine siz üzülür,ağlarsınız karşılıksız çıkmasından korkarsınız ama oda sizi seviyorsa onun için herşeyi yaparsınız.
kaynak götüm.*
saatler,günler,haftalar,aylar belki 1 yıl sonra gelen edit bütüd:yanılmışın lan,her insanın olabileceği gibi... (bkz: sevgili ne yaparsa yapsın affetmek) yalanmış bunu yeni anlamış bir birey olarak yukarıda yazdığımın tam tersini yapın(tek bir istisna var oda gerçek ama gerçek seviyorsa belli bir sınıra kadar affedin) kaynak götüm yazmışım ya,artık kaynak değişti...kaynak deneyimlerim...belki bana vurmadı o hanım hanımcık kız bilemem onu ama tek bir gerçek var ben onu çok sevmiştim....
evet affedilir kimi zaman. ancak şöyle bir kötü yanı vardır. her affetmede; affedilmeyen bir taraf vardır.
o'nu affedersiniz ama kendinizi affedemezsiniz; çünkü bir hatayı bir kez yapan 2. kez yapmayacaktır diye umarsınız 2.hatayı yapan bilin ki 3. ve devamı olarak bunu tekrarlayacaktır. bu saatten sonra da ya siz hissizleşeceksinizdir ya da o, alacağı anlamı almış size aldırış etmeden tüm bunlara devam etmektedir.
insan sevgilisini affeder. ne yaparsa yapsın affeder. onu affettikçe de kendini affetmemeye başlar. bir zamanlar yaptığın gibi, yanlışlar için ağız dolusu küfürleri savurursun. artık yanlışı sen yapmaya başlamışsındır. bütün küfürler,gurursuzluklar sırf sanadır hem öyle çok uzaklardan gelmez tüm bu tepkiler. iç sesin küfür eder kalbine, mantığına. hissizleşir iki taraf da 'o ve sen' değil. kalbin ve mantığın...
aşkta değil muhtaçlıkta değil sevgide değil nirvanaya ermekte değil tamamen insanın kendisine yaptığı en büyük kötülük kaf dağını bulutlara saklamanın bir anlamı olmaz.
aşktan korkmamalı; her ne olursa olsun; çok acıtan bazen, ama bir o kadar da güzel olan bir duygudan korkmamalı kaçmamalı insan... ancak kendini çok severse bir başkasını sevemez, korkar aşktan... çünkü bir başkasının onu kendi kadar sevemeyeceğinden korkar, en çok da bir başkasını kendi gibi ya da kendinden fazla severse yok olacağını sanır, aslında aşktan korkan kendinden korkar... herşeye rağmen aşık olmak... ister gözler kör olsun, ister çılgınlık yanıbaşında insanın... aşk duygusunu tatmadan gitmemek gerek...
