sevgili adayıyla ilk buluşma, başlı başına bir meseledir. Birde ilk adımı atmış olan taraf sizseniz dahada zorlaşır durum. ilk adımı siz attığınız için, ilk buluşma tarihinede siz karar verirsiniz, nereye gidilip ne yapılacağınada, ilk el ele tutuşmayada, ilk seni seviyorum demeyede, ilk öpüşmeyede işin özü herşey sizden beklenmektedir. Çünkü ilk adımı siz atarak daha fazla istekli tarafın kendiniz olduğunu belli etmişsinizdir. O nedenle birlikteliğe dönük tüm ilişkilerde taraflar ilk adımı birbirinden beklerler, ilk adımı atan taraf olmamak için sonuna kadar mücadele ederler...
bir arkadaş ortamında tanışmıştım arzu ile. ortak arkadaşlarımız vardı ortamda, aslında 10 kişilik grup içerisinde birbiriyle tanışmamış iki insandık biz, geri kalan herkes birbirini tanıyordu. Normalde tanımadığım insanlara inanılmaz soğuk davranırım. elimde olan birşey değil, sadece çabuk kabullenemiyorum insanları. elimde bir bira vardı 70'lik, ayı gibi böyle. onun elinde ise bir votka vardı, gayet kibar incecik bardak. daha o anda ayı gibi göründüğümü hissettim. aslında bira içmeyi pek sevmem, çoğunluk bira içtiği için bende bira içiyordum o gün. tüm zarifliğiyle geldi, elimdeki ayı gibi kadehe, kendi narin kadehini vurdu. çok soğuksun dedi kulağıma eğilip. gülümsedim ama ne dediğini anlamamıştım gürültüden. sonra gözlerini gördüm daha net. içimden "vay anasını ya" diye kıza karşı hayranlığımı konuşturuyordum. fakat sonra konuşmadan arzuya baktığımı anladım. güldüm, o da gülümsedi. daha fazla utanmıştım bu sefer, çünkü neredeyse 1 dakika tek kelam etmeden göz göze bakıştık. ayı görüntümün yanına, birde aptallık özelliğim eklenmişti. ona karşı çok ekstra bir duygum olmamıştı, sadece güzel bir insan gördüğünde nasıl bir tepkimeye giriliyorsa, öyle olmuştum. zaten karakter olarakta çok güzel insanlara karşı önyargım vardır. benim kaybetme korkum var.
gece boyunca dans ettik arkadaş grubuyla. aslında dans etmeyide beceremem, öyle sallanırım sadece olduğum yerde altına sıçmış bebek edasıyla. arada bir fotoğraf çekiyor arkadaşlar, poz veriyoruz bizde. o sırada elimi tuttu ve havaya kaldırdı arzu. garip bir poz verdiğimizin farkındaydım, bozuntuya vermedim. daha yeni tanıştığım kız elimi tutunca hoşlanmadım pek aslında. bir saatte elimi tutan, iki saatte pipimi tutabilirdi.
gece biterken tokalaşmak için elimi uzattım arzuya, elimi sıktı sonra beni kendisine çekip yanaklarımdan öptü. o da bir ayıydı aslında, bunu anlamıştım. eve giderken hiç birşey düşünmedim. biran önce eve gidip uyumaktı niyetim.
o gecenin ardından tüm fotoğraflar arkadaşlar tarafından facebook'a eklendi. arzuyla tüm gece boyunca aynı karede olduğum tek fotoğrafta şu şekilde çıkmışız: ben altına sıçan bebek edasıyla tek dizimi kırıp sallandığım için ve o esnada arzu bir elimi tutup havaya kaldırdığı için, gecede halay çeken tek insan benmişim gibi duruyor. fakat arzuya ulaşmak için silemiyorumda fotoğrafı. biri kızı etiketlesede iletişim kursam diye aranıyorum.
bir kaç gün sonra mesaj geldi facebook üzerinden. "selam ben arzu, eğer istersen beni ekleyebilirsin" adının arzu olduğu zaten yazıyordu mesajı gönderen kısmında, birdaha mesajın içerisine adını yazması saftirik biri olduğunu düşündürmüştü bana. tüm soğukluğumla "olabilir" diye yazdım yolladım. ekledim sonra, hiç konuşmadım. aslında çok güzel kızdı ama eğer ilgi göstermezsem onu güzel bulmadığımı düşünecekti. bazen kadınlara güzel olmadıklarını hissettirmelisiniz ki şansınız olsun.
bir süre geçti böyle. sonra bir gece vakti konuşmaya başladık, o konuşma hergün mesajlaşmaya döndü. tüm soğukluğuma rağmen ilgi görmem garip bir durumdu. kadınları anlamak mümkün değildi. konu "ne kadar çok ortak noktamız var"dan, "kaç tane çocuk istiyorsun"a, oradan da "o çocukların annesi olmak istiyorum"a vardı.
sonrası ise şimdi bir çocuğumuz.. şaka şaka. canımız sıkıldı, ayrıldık. bazen güzellik yetmiyor, gizemli olmakta. eskisi kadar soğuk değilim ama kanım ısındı insanlara.
