bir çocuğun annesine olan sevgisiyle başlar herşey. sebepsiz yere neden bu kadar sevildiğini anlamayan anne şaşırır. nasıl bir insan bu kadar fazla sevebilir. sevgi böyle bişeyse yıllarca sevgi olduğunu sandığımız şey nedir diye. anne de çocuğunu sevmeye başlar aynı şekilde. ama sevmeyi o küçük canlıdan öğrenmiştir. sevgi geğer bir bilim dalı ise o çocuk profesörüdür. sevgi eğer bir spor dalı ise o çocuk olimpiyat şampiyonudur. peki o ufaklık nerden öğrenmiştir sevmeyi?
Bilmiyorum bana mı öyle geliyor ama, insanlar arasında gerçek sevgi ilişkisi gitgide kayboluyor. O candanlık o samimiyet yok oluyor her geçen gün.
aslında bu bize dayatılan bir şey belki de..
sevmediğimiz bir şeyi sevme zorunluluğunda bulunduğumuzda yapaylaşıyor sanki bu olgu.
"seviyormuş gibi görünmek".
gerçekten bir çok şey ve kişi için böyle yapmıyor muyuz?
insanların zor bulup kolay kaybettiği şeydir. dostluklara, arkadaşlıklara, kardeşliklere, sevgililiğe neden olur. allah kimsenin yüreğinden eksik etmesin.
Sonra neydi sevgi? iki insanın birbirinden hoşlanması, birbirini beğenmesi, görmeden olamaması değil mi?
Bir zaman sonra da geçer gider,ardında bir şey bırakmazdı. Çok kere de bir pişmanlık, bir kin kalırdı geriye. Birbirlerini uzun zaman sevdiklerini sandıktan sonra bir tesadüf sonunda görünce, ya hiç aldırmadan geçilir, ya da o insanla geçirilen, boş yere harcanan zamana acınır,belli belirsiz ama içten bir kin duyulurdu.
Sevgi neydi? Emekti. Bilmem neydi... diye girecek halimiz yok.
sevgi yemektir...
Söylenen yalanları yemektir. hak edilmeyen lafları, sözleri yemektir. Tükürdüğünü yalayıp yutmaktır. Sevgi alttan almaktır. Sevgi saygıdır. Ne kadar anlatılsa boş da; sevgi hak edene gösterilir.
Sevgi... uçurumun kenarında bekleyen uzun saçlı ve gecelikli kadındır. Melankoliyi hatırlatır.
Sevgi; bir insana merhametin yanında verilen en büyük ve tutkulu duygudur. Sevgi her duyguya dönüşebilen ve aslında tüm duyguların birleştiği duygudur. Ve seven insan sevgisi için herşeyi yapabilir.
ikinci çocuğun oldu bak.. cinsiyetini bilmiyorum bile..
ilki kızdı.. yanaklarından öpemedim. oğlum olsun istiyorum kızına aşık olabilecek.
yarım kalan bir sevdayı tamamlayacak.
dudaklarının kenarına kondurduğun küçük boşlukta gömülü bir adam var.
gülme.. sen güldükçe daha da derinleşiyor kabrim.
insanların diğer varlıklardan ayıran en önemli özelliklerden biridir sevgi.
insanı en iyi gıdadan bile daha iyi besleyen sevgiyi bütün insanlar yaşamalıdır. Aksi takdirde ne kendilerine ne de topluma faydaları olmaz.
