Biz ifade yoksunları, sevgimizi ifade ederken laf kısırı olduğumuzdan cümlelerimiz olmaz. Bu eksikliğimizi tavır ve davranışlarla yine kendi çapımızda ıkınarak gösteririz. O "seni seviyorum" hele dünyanın sonudur kulaklarımız öyle yabancıdır ki bu iki kelimeyi kendimizden duymaya; erteleme üstüne master degreesi almamız an meselesidir. Yazık la bize.
