aşk denilen o duygunun beynin karar alma ve düşünme mekanizmasını geçici bir süre servis dışı bırakmasından kaynaklanır...
kişi birisine aşık olmuştur deliler gibi seviyordur... aynı derece karşılık da alıyorsa hayat onun için günlük gülistanlıktır artık... yaşadığı yerin tüm iç burkan detaylarını görmez, düşünmez, tüm kötü gerçekleri umursamadan yaşar...
ta ki o çok sevdiği insan onu bırakıp gidene kadar... hiç umursamadığı hayat ona en büyük kötülüğü yapmıştır artık... bu terk edilişten sonra o umursamadığı hayatı kendine zindan etmeye gelmiştir sıra... ve aklı başına gelene kadar da acıyı tüm benliğinde hissedecektir...
geçici sevdalar ve aşklar yüzünden günlerimizi boşa harcayarak ölüme adım adım yaklaşmak o umursamadığımız hayatın en acı gerçeğidir...
