samet çehresizdi. acısı derinine inmişti. bir gün çok güzel bir kadın çok çirkinsin dedi diye anlatır dururdu. bunların hepsinin hayattan aldığı bir intikam vardı. samet hayattan çehresizliğinin öcünü alıyordu.
Şimdiye kadar hiçbir satranç probleminde siyahın kazandığı görülmemişti. Bu, iyi'nin Kötü'ye karşı sonsuza dek sürüp gidecek zaferini simgeliyor muydu?
