Söyleyince de bir şey değişmeyecekse ve sen bunu biliyorsan bırak söyleme. Uzaktan sevmek en güzeli, bırak senden haberi bile olmasın. Ne sen aptalca hayallere kapıl ne de o bildiği halde seni Üzsün. Elbet geçer bir gün o sevgi. Çekil köşeye sakin sakin bekle. Zaten sevgi dediğin nedir ki?
En kotusu yanından gecmek, eğer söyleyecek yüreğiniz yoksa yanından geçecek yüreğiniz olmali. Sevmek için varsa aslında her şey için yüreğiniz vardır kanımca.
Söyleyeceksin ki tren kaçmasın. Gerçi söyletsin bu seferde bir tarafı kalkar. aman en iyisi kaybetmeyi göze alıp itiraf edeceksin kurtulacaksın. Yoksa o yükle yaşanmaz.
Söylemek istersin, tamam dersin, bir gün sonra sanki bir işaretmiş gibi biriyle çıkmaya başladığını öğrenirsin. Gömersin içine, kızmak istersin ama kızamazsın kızılacak birşey yoktur çünkü. Sen nasıl cananım demişsen o da demiştir, yalnızca sana dememiştir. Aslolan her şey senin kafandadır ve sen sadece kafanda yaşamışsındır.
"çok pis" seviyorsundur, onun için atomlarına ayrışıyor, hücrelerine bölünüyorsundur. ama onun niyeti farklıdır. hiçbir değerin yoktur onun gözünde. bu üzüyordur seni, ama çok da umursamıyorsundur çünkü seviyorsundur sonuçta. hissettiklerin ikinize de yeter diye düşünüyorsundur, sevgin o denli büyüktür. ama o sevgini anlamayacak, sana değer vermeyecektir, harcayacaktır seni kolaylıkla. bilincindesindir bunun. hatta o "sakın bana aşık olma" dediğinde "hadi oradan, ne aşık olacağım sana!" bile demişsindir, ama bunu derken o çoktan yüreğinin ortasına yerleşmiştir bile. acıdan nefes alamaz hale gelirsin, ölümünün yakın olduğunu hissedersin kalben, ama çaren de yoktur. onu sevdiğini yüzüne haykırmak istersin deli gibi, ama imkansızdır, bunu yapsan bile sonuç alamayacaksındır. bunu bilmek de daha çok kanatır kalbini, kanın içine akar ve iç kanamadan ölecek seviyeye gelirsin.
işte böyle pistir sevip de söyleyememek. ama sen hala seviyorsundur...
içinde yaşamak gibisi yoktur. hem güzeldir hem kötüdür. aşkın doğaldır, saftır ama ileride sevdiğini kaybettiğin zaman kafanı taşlara vurabilirsin. hiç bir şeye geç kalmamak gerekir.
ulan ne çektiren bir durumdur belli değil, sevdiğin kadın aklına gelince bile kalp krizi geçirirsin o derece seversin ama karşındadır uzansan kalbini tutacağın mesafededir söyleyemezsin sevdiğini aranız çok iyidir söylersen bozulmasından onu bir daha görememekten korkarsın, hani öyle takılacağın biri değildir ki çat diye söyleyesin olursa olur olmazsa oynarım kırk takla atarım gene de oldururum diyesin, ağzından çıkan her kelimeye bile dikkat ederken kaybetmeyi göze alamazsın inceden de bilirsin konuşmazsan söylemezsen zaten kaybedeceksindir. ulan ne yapıcam ben ya.
Hep bundan kaybettim ben. Hep kendi kendime depresyon moduna girdim de çıkamadım. Hala da devam etmekteyim bu şekilde söyleyememeye. Reddedilme korkusu basıyor tabi. Hiç değilse onun ne düşündüğünü bilmiyorsun, kafa rahat diyorsun. Ama bu da içten içe kemiriyor işte...
Acıtır. sonucunda iyiki dedikleri de olur insanın keske soyleseydim dediği de. Ben hiç söylemeyenlerden oldum ama bundan sonra hissedersem eğer böyle guzel bir duyguyu gidip söyleyecegim. Çünkü bi duyguyu yakalamak da sevmekte cok zor , az hissettiğim şeyler .
