sevdiğinin yaptığı yanlışlara rağmen yinede ona acıyarak üzülmemesi için bir şey demeyen ve iyiliğini isteyen yazardır. her şeyi içine atıp sinirinden ağlamış yazardır. (bkz: ben değil bir arkadaşım).
ağlamamakla kazanılacak olan erkekliğin amına koyan erkektir. hangi sikilesi göt herif ettiyse "erkekler ağlamaz"ın lafını, vuvuzela girsindir götüne. o zaman anlar edebiyat kesmeyi yürek yanarken...
kızının evden ayrılışını izleyen erkek olabilir, annesini kaybetmiş erkek de olabilir. kızı veya annesinden başka biri kız için ağlamıyorsa değmeyecek göz yaşları akıtıyordur.
Gerçekten seven erkektir ve klasik olacak belki ama ağlayan bir erkek yalan söylemez artık sadece seviyordur o. Ağlamak utanılası, aşağılanacak bir durum da değildir. Erkekler de ağlar.
o yastıkta bıraktığı kokusunu icine cekip, hıçkırarak ağlayan erkektir.
o ilerleyen trenin icine atlayamayan erkektir,
dönünce o eve yanlızlığın dibini yaşayacak erkektir,
bir daha onu göremeyeceğini bilen erkektir,
kendisini, kendisi için ağlayacak kadar seven bir erkeği, ağlatabilen gaddar bir kız için aslında ağlamaması gerektiğini çok sonradan anlayacak ve bir daha kimse için ağlamayacak erkektir.
