annesi bakmazken ağzının kapatılıp saçının tutam tutam yolunması gereken çocuktur. bu veletlerin sorduğu sorular, şaşılacak kadar zordur ve cevap veremezseniz şeytani bir gülümseme suratlarında belirir, nefret ediyorum onlardan.
ileride başına buyruk, asla sürüden olmayacak, özgün düşüncelere sahip bir cocugunuzun olacağına delalettir.
ne o öyle uslu uslu bi köşede oturacak.. cocuk dediğin yaramaz olsun, herseyi sorsun, basından geçiştirdiğini anlayıp sana "yoksa soruma cevap mı veremiyorsun?" gibi illet edici seyler söylesin. **
'bu çocuk bu yaşında böyleyse; büyüdüğünde nasıl olur düşünmek bile istemiyorum.' denilesi çocuk tipidir.
olur olmadık herşeyi merak eder, merak etmekle kalmaz sorar, sormakla kalmaz ısrar eder, cevap vermeyince daha da ısrar eder ve sonucunda insanı deli eder..kısacası topluluk içinde sizi (ve de ailesini rezil eder).
felakettir..
insanın içinden bu çocuğun ailesine sabır dilemek gelir..
haksizliga ugrayan kucuk cocuk.
hepimiz olmeliyiz. hepimiz ayni yollardan gectik. hayata geldigimizde zaten hepimiz her b.ku bilerek geldik ama bu yeni nesil veletler oyle mi?
ilerde anne/baba olunca anlarsin lafini bosuna demiyor anneler/babalar.
asil bizi oldurmek lazim, kendi cocugunu oldurmeye bile yelteniriz biz.
ben ortaokuldayken aile dostlariyla birlikte tatile gitmistik. annemin arkadaslarindan birinin de kucuk cocugu vardi. kadincagiz rahat etmek icin cocugunu benim basima salmisti...
- bu otelde neden bu kadar insan var abi?
+ cok oda varmis bu otelde
- neden bu kadar oda varmis abi?
+ mimarlar oyle yapmis
- neden mimarlar oyle yapmis peki?
+ bilmem canlari oyle istemis heralde.
- abi mimar ne demek?
+ bak annen cagiriyo galba git bak bakalim ne diyomus...
cocugu biraktigim gibi topukladim ve tatil boyunca annemlerin yanina bile yaklasmadim
doğru dürüst cevaplar alamayan ya da genellikle soru sorduğu gibi uzaklaşılan çocuktur. doğal olarak bir süre sonra soru sormayı bırakan, merak etmeyen ve böylelikle boğulmaktan kurtulan çocuktur!
sen cevap verme adam gibi; sonra 'yok x milleti hiç bir boka ses çıkarmıyo, yok y topluluğu koyun gibi meeeliyo' diye yırtın dur. olur mu, olmaaaaz!!!
soru sorduk, cevap alamadık; soru sormayı bıraktık! sorgulamayı, eleştirmeyi unuttuk; biz de unutulduk. seri soru soran, toplumun sindirebileceği çocuklar; boğmak için değil, cevap vermek için varolan yetişkinler...
bir zamanlar hepimiz.
adam gibi cevap verilmesi gereken çocuktur.
öğrenmek istemek en doğal hakkıdır ve genelde siz farkında olmadan sizin ona olan sevginizi ve ilginizi ölçer o öldürücü sorularla.
soruların sorulduğu mekan da çok önemlidir. hiç kural tanımazlar her an her yerde sorulacak soruları daima hazırdır. toplu taşıma araçlarında kesinlikle yan yana gelinmemesi gereken çocuklardır. aksi halde "otobüsten kovulmak gibi" dalga geçilmenizi sağlayacak bir anınız olur.
hayal güçleri çok geniş ve sorgulama yetileri yetşkinlere göre çok daha güçlü olduğu için sorduğu sorulardan birinde mutlaka ama mutlaka karşısındaki yetişkini tuş edecek çocuktur.
ee bu da pek hoşa giden bi durum olmadığından susturulmaya çalışılan çocuktur çoğu zaman.*
aslında amacı karşısındakini zor duruma düşürmek olmayan çocuktur. bir çocuğun sürekli soru sorması hayra alamettir. bu tip çocuklara olumsuz tepki gösterilmesi zekasına darbe vurmak anlamına gelir. onlara kızmak yerine zeki olabileceğini sezip içtenlikle cevap verilmesi gerekir. o çocuğun zeka gelişiminde her ayrıntıya dikkat edilmeli ve sonra vatana millete ne kadar hayırlı olabileceği keyifle takip edilmelidir.
