akıtılan gözyaşlara vurdum yalnızlığımı
o an hayat durdu
sanki gözlerime bir avuç sen doldun
yangına vurdun
bedenime düşen bir ateş
hasara uğradım
belki yok oldum...
saklıyor hasretini bu yabancı içinde,
sakladıkça yanıyor içi aleviyle,
hasretini büyüten her bir adımında,
dahada artıyor içindeki arzu,
ve bekliyor hala neyin geleceğini
bile bilmeden,
ve gitmek isteyip gidemiyor
kalınca dahada acı çeken...
