ilk okulun vazgeçilmez şakası.
Bir çocuk buluyoruz sözde babasının parmakları yok,
Ve saf bi arkadaş diyoruz ki bu çocuğun babası piyano çalıyor diye, oda gidiyor malum soruyo soruyor ve çocuk ağlamaya başlıyor numaradan. Güzel ama sözlük, gözlerim yaşardı.
