Düşünmek. Bazen kendimi eski kaldığım mekanlarda hissediyorum. Eski kaldığım evleri, kişileri, sokakları, yaşamı düşünüyorum. ileride de şimdiki anı ve zamanı düşüneceğim. Ölünce zaten uzun süre uyuyacağız. Uyku gelse bile huzursuz geliyor. Daha yaşanabilir bir dünya mümkün olmalı.
Tefekkür etmek. Sözlükte açılan son başlıklara bakarak memleketin mevcut halini ve mevcut halinden mülhem oluşabilecek durumları düşünmek. Ayrıca ağlanacak halimize bir çözüm bulmaya çalışmak. Tüm bunlar beni uykudan alıkoymaktadır.
Tabiki kişisel hatalarım vardır.
Ama eğitim sistemi ülkenin sosyal yapısı hiç kimsenin çalışandan emekçiden yana olmaması ve bunların getirdiği karamsarlık.
Üniversite okudum ama neden okuduğumu sorgular oldum.
Biz meslek sahibi olup düzen aile kurucağız diye düşünürken bunları düşünür olduk.
Sahi neden okuduk bir ülkede hiçbir yasa hicbir kanun okuyan insandan yana olmaz mı?
Cevap veriyorum olmaz.
Bir kaç bölüm dışında okumayın okutmayın ticarete atılın meslek öğrenin özel sektörde geliştirin kendinizi.
Yoksa benim düşündüklerimi uykusuzluk sebeplerimi daha iyi anlarsınız ki anlamanızı istemem.
Hele öğretmenlik uzak durun.
Velhasıl yıllar boşa gitti yine herşey bireysel çabaya bağlı ama nasıl
Ülkenin lokantasının camında tecrübeli komi aranıyor yazıyor.
Beynimin aynı anda birçok fonksiyonunun çalışması,
Bunun sonucu olarak fonksiyonların birbirleriyle çakışması
Ve en nihayetinde de kafamın içinde oluşan kaos ortamından mütevellit beynimin çalışmaması.
