seviyorum ulan. aylar, yıllardır. hergün mutlu rolü yaptıktan sonra yalnız başıma kaldığım her an her saniye. sen varsın ulan kalbimde. kokusundan bile tiksindiğim, görünce dayanamadığım, sigaraya başladım lan ben. resmini bastırdım lan. her zaman yanımdasın. her zaman aklımdasın kalbimdesin. öyle çok kızıyorum ki kendime. niye sevdin oğlum diyorum. niye sevdin? seni severmi hiç o? sonra bir ümit diyorum. belki bir ümit. hayatım arabesk oldu lan. ciğerlerim soldu. derbeder oldum. terketmedi sevdan beni. ben eski ben değilim artık be beyzam. ah bilsen keşke, keşke bu kadar sevdiğimi bilsen. desen ki beni bu kadar seven birini ben uçurumdan aşağı atamam. keşke farklı olsaydı herşey. keşke farklı olsa, herşey. seviyorum seni. uzaktan gizliden gizliye. her geçe için için ağlayarak. anlamsızca resmine baktığımda gözümden damlalar süzülerek. kalbimden söküp atamayacak kadar. çok seviyorum lan.
Modasi gecti . Yada hic kullanmadik simdi prestiji yokmus gibi geliyor . Zaten iyilik yapip basa kakar gibi "bak haberin seni seviyorum " soylemek pekde hos degil . Yasarken seviceksin . Sevgini yasaticaksin agzinda selam verir gibi tasimiyacaksin . Karsindaki bekliyosa oyle samimiyetsiz samimiyetsiz her dakka oda ayri mevzu .
herkesin ağzına sakız olan kelime. seni seviyorum diyerek laf kalabalığı yapmaya gerek yok, ona bunu hissettirmedikçe bir anlamı yoktur önemli olan onu görünce içinde kıpırtılar oluşması ve bunun karşılıklı olmasıdır, gerisi boş.
