yorgun bitmiş vücudunu bir bebek gibi kucağına yatırdıktan sonra başını usulca okşamak, o an gözleri kocaman sana bakması ve yumuşacık öpücüğü alnına bırakmak...
Misak Manuşyan, Mélinée'ye aşkını itiraf edebilmek için binbir türlü yol dener.En sonunda bir gün ona ''sevdiğim kızın fotoğrafını görmek ister misin?'' diye soracaktır. Mélinée görmek istediğini söyleyince de cep aynasını çıkarıp Mélinée'nin yüzüne tutar. Bu mahçup ilan-ı aşk işe yarar ve evlenirler.
Söyleyemediklerim gözlerimle anlam kazansın diye bekledim.O anlamı kimseler değil birtek sen gör,sen anla istedim.Kocaman dünyamda sanki birtek sen varsın birtek sana kurulu benim dünyam,birtek seninle anlamlıydı sanki.Gör istedim artık,konuşmadım evet ama gözlerimde o iki kelimeyi ben söylemeden sen gör istedim.Beklemek çok zor,seviyorum diyememek ama en zor olanıda benim ellerimi tutarken başkasının gözlerine kendini görmen.
Geçiyorum karşına bakıyorum sana ,tutuyorum ellerinden ama hepsi bu kadar daha fazlası değil.O iki kelime çıkamadı dudaklarımdan hiç,belki bu yüzden sen hep başkalarının seni seviyorum diyen dudaklarında aradın kendini,belkide haklıydın kendince ama ben söylediklerimden çok söyleyemediklerimle anlatmak istedim sevgimi.
Sen sandınki sevmedim hiç,sen sandınki yanmadı sana içim..
Ben sende hep sustum sevdiğim...Söylemedim sana o iki kelimeyi,söylemedimki gözlerime bakınca kendin gör diye çok istediğin ama benim sana söyleyemediğim o iki kelimeyi...
