Kitap alışverişi yaptığım çocukluk aşkım, istediğim kitapların en üstüne gani müjde'nin kitabını koymuştu: seni sevdiğimi kimseye söyleme çünkü ben herkese söyledim.
Evet, bizim zamanımızda taksim'de takım elbise ile de dolaşıyordu.
Diyemem ama halini hatrını sorar, derdi var ise dinlerim. Sorunu var ise elimden geldiğince çözmeye çalışırım.
Sevdiğimi diyemem ama her dediğini can kulağı ile dinlerim. Söylediği en ufak bir şeyi bile unutmam, unutamam.
Bende böyle bir cinsim..
+hooop.
-anneni tanımam etmem napıyon lan.
+lan mı?annemi niye karıştırdın?
-sen miydin?
+sen miydin sevdiğimi çalaaaan.
-berk sen çok tatlısın.
-az önce gömüyodun.
+öyle değil hem yakışıklı hem güleç hem sıcakkanlısın. kombo yapmışsın.
-sen bana mı yürüyon inceden?
+hee ya. yani evet. hani olursa diye?
-why not?
+seni her gördüğümde gülümseyesim, kahverengi kısık gözlerinde dalasım, sana doğru koşasım geliyo.
-vallaha mı?
+valla.
-e koş o zaman.
+koşayım mı?
-koş sürtük koooş!