senden sonra ağladım çok, ama geceleri
kimse görmedi.
senden sonra üç yaşımda olduğum gibi masum oldum,
on yaşında olduğum gibi geveze,hiç susmadım hep konuştum.
senden sonra onüç yaşında ki gibi aşık oldum,
yine eskiye döndüm.
film izledim hep seninle konuştum.
defalarca black dinledim.
ya da hiç dinlemedim.açmadım bile,duymadım.
senden sonra pişmanlıklarım volta atar oldu beynimde, ses çıkarmadım.
geceleri aya bakmadan uyuyamaz oldum.
o filmi defalarca izledim.
senden sonra;
yine eskiye döndüm,
mutlu olduğum günlere.
ama keşke;
sende olsaydın...
senden sonra kendimi toplayamaz toparlayamaz oldum
senden sonra sokak kedileri, martılar bana küstü yüzüme bakmaz oldular
senden sonra senden çıkardılar beni geriye bir hiç kaldı.
sözü soner gerçeker ve tarkan yiğit'e, müziği soner gerçeker'e ait olan, bilen zaten biliyor, bilmeyen de yakında öğrenecek şarkısı... tek kelime; muhteşem! ötesi ve sonrası yok...
ne kadar oldu gideli,
bilmiyorum geçen zamanı.
zamandan saymadım zaten,
sensiz geçen her anımı.
renkler soluk yüreğim buruk,
ne olacaktık bak ne olduk.
canım istemiyor zoruma gidiyor,
böyle yaşamak bana ölüm geliyor
senden sonra, arasamda öncesini.
alıştım acı çekerek,
almaya nefesimi
yaram ne kanar ne kabuk bağlar,giden unutur,kalan hep yanar
kaçsam kaçamam her yerde kokun var.
sensiz uyandığım kaçıncı günüm,aynada gördüğüm yorgun yüzüm,
bana hiç tanıdık gelmiyor inan
senden sonra,hiç yaşamadım.
senden sonra hiç bişey eskisi gibi olmayacak en başta ben ,
mesela güvenmeyeceğim kimseye sana güvendiğim gibi,
sevmeyeceğim seni sevdiğim gibi yakamayacak hiç bir kimse senin yaktığın gibi,
gözyaşlarımla hem ağlayıp hemde yanmayacağım...
senden sonra hiçbişey yoluna gşrmedş hayatımda...gün geçtikçe dahada kötüye gitti herşey...önce seni kaybettim sonra zamanla hatıraları yitirdim. bir resmin bile yok mesela bende. son kez baktım ve hepsini çöpe attım. hayellerim gitti mesela daha sonra. oysa ben bütün hayallerimde yanımda seni hayal ederdim...senden sonra heyecanım gitti, neşem gitti...ufak şeylerden mutlu olmadığım gibi hiçbişey beni neşelendirmiyor...sesim gitti senden sonra... söyleyecek o kadar çok sözüm varken ardından bakakaldım ben... sessiz çığlıklar attım hep...gururum gitti senden sonra... ben ki burnum düşse eğilip yerden almam ama senden sonra sen bana dön diye bütün gururumu ayaklar altına aldım. kendime olan saygım gitti senden sonra ben kendimi herkese saydırırken sen beni yerin dibine soktun...gülücükler atamıyorum etrafıma şen kahkahlarımda yok artık sanki sen giderken herşeyi toplayıp gittin...senden sonra dinleyemez oldum bizim şarkımızı ve seni bana hatırlatan hiçbir şarkıyı...seninle yürüdüğüm yollarda yürüyemedim senden sonra herkese seni soracak korkusuyla... senden sonra kendime gelemedim ben uzun bir süre tüm dengem alt üst oldu, bulunduğum her yer boğazımı sıktı sanki kaçtım her yerden herkesten...senden sonra daha çok içki içer oldum mesela... yanında içmediğim kadar içtim... ve ben hep şerefsizliğine içtim senden sonra... seninle olan ortak arkadaşlarımdan kaçtım senden sonra...senden sonra gözüm görmez oldu herkesi sanki dünyamın merkezi senmişsin gibi...senden sonra güvenemez oldum kimseye, herkes senin gibi o.çocuğu çıkacakmış gibi geliyor. senden sonra sevemez oldum ben...ne kimseyi sevebildim nede kimseyi yerine koyabildim...senden sonra nefes alamaz oldum çünkü ben sana nefesim dedim ve sen benim nefesimi alıp gittin...senden sonra kabuğuma çekildim ben ne ölebildim ne de yaşadım...kısacası senden sonra ben bittim...