izlemeden önce "schindler adında sayko bir nazi subayının öldürdüklerinin listesi hakkında bir film" diye düşündüğüm ama izleyince fena halde yanıldığımı gördüğüm film. bununla birlikte mezara kırmızı gül koyanı ve yahudiler toplu halde yürürken çalan şarkıyı yıllardır merak ettiğim filmdir. bilenler insanlık namına mesaj atsın.
propagandaymış. duygu sömürüsüymüş. belki. ama bu neden umrumda olsun ki?
katledilenler insandı. insan. hani bir rozete iki tane alınanından!
onların kimlikleri önemli değil. kim oldukları mühim değil. onlar sadece insan.
ve ben sadece insan oldukları için ağladım. insan öldürmek sıradan olmuş ya, işte ben onun için ağladım.
filistin'de katledilenler de insanlar. aynısından. belki bir rozete iki tane alınamayanından. müslüman oldukları için değil, kardeşlerim oldukları için değil, sadece insan oldukları için ağlıyorum.
ben sadece savaşa, kana susamış insanlığa ağlıyorum.
iyi film , güzel film.
adına yahudi denilen insan üstü varlıkların nasıl da katledildiğini anlatıp da oskar alan 38484040.ci film.
benzer versiyonları senede 100-150 adet çekilmektedir ki biz yahudi olmayanlar unutur falan.
velhasıl kelam yahudiler hep katledilmiştir. ( esefle kınıyorum. cık cık cık. )
steven spielberg'in timsah gözyaşlarıyla çizdiği ve kendi misyonundakiler tarafından ödüle boğulduğu filmi. aynı steven'den bir de filistin filmi beklemek gerekirdi, lakin imkansız olur. objektif olun azcık amerikalı piçler.
kesinlikle steven spielberg'in en iyi yapımı. yahudi soykırımını en iyi anlatan film. filmdeki en vurucu sahne ise kesinlikle tek renkli kare olan, kırmızı montlu küçük kızın saklandığı sahne.
kaç gündür (bilmiyorum)malak gibi dinlediğim efsanevi, ilizyonik bir müziğe sahip film. nereden aklıma geldi, neden içlenir gibi yaptım o gece, sonra neder gerçekten içlenmek ne demekmiş öğretti bu müzik, hiç bilmiyorum. şu var ki; bu parçayı her dinleyişimde gözümün önünde siyah-beyaz fotoğraflar geçiyor; kah bir sevimli kız oluyor deniz kenarında derinliği yakalanmış bir siyah beyaz karede, kah o kız çocuğu kolunun birini yitirmiş elinde bir kırmızı çiçeğe bakıyor, başı önde.
bazı zaman, gecenin ilerleyen saatlerinde bir nefes sigaranın yanında dünyanın herhangi bir köşesinde herhangi birinin ölümü canlanıyor zihnimde. sanki orda bir gizli kamera oluyor gözlerim. birinin ölümüne şahit oluyorum, binlerin öldürülüş belgesi sb fotoğrafları görüyorum. hüzün sarıyor her yanımı, ve alabildiğine yalnızlık...
film siyah-beyaz. renkli olanlar ise, küçük şarışın bir kızın kırmızı paltosu, filmin başında ve sonunda gösterilen mum ışıkları ve schindler'a hediye edilen yüzük...
holocaust hakkında yapılan nacizane film. ha vardır öyle birşey veya yoktur, tartışılır; ancak işin sanat boyutuna bakıldığında anlatım mükemmel bence.
--spoiler--
detayları da düşündürücüdür hani. misal içinde 'hitler' geçen tek bir cümle duyulamazken, hitlerin varlığını ve kontrolünü kanıtlamıştır. yakılan yahudilere dahi alman askerinin ateş etmesi... bir yanda ss askerlerinin soğukkanlılığı diğer yanda hayat kurtarıcı işadamı vs.
filmi özetleyen ve en etkileyici sahnesi de schindler'ın konuşmasıdır:
- o kadar çok parayı sokağa attım ki, hiç bilmiyorsun. yaptıklarım yeterli değildi, bu araba, neden satmadım ki, 10 kişi ederdi. 10 kişi daha. (yakasındaki iğneyi tutarak) bu altın, buna karşılık bana 2 kişi daha satardı hiç değilse bir kişi. bir kişi daha. bir insan, stern... sadece şunun için. bir kişiyi daha kurtarabilirdim. ve kurtarmadım.
stefin spilborgun yahudi temali ilk filmi. ikincisi icin munich
halen surdurdukleri filistin zulmunu hakli cikartmaya calistiklari fikrini veren her on yilda bir olmazsa olmaz diye cevrilen yahudi soykirim filmelrindne birisidir. 2009 oscar odullerinden yine ayni temadna oscar i kapmayi basardilar
Alman asker/subaylarının ingilizce konuşmasından rahatsızlık duyduğum için ilk birkaç dakikasından sonrasına dayanamayıp kapattığım film. Duygu sömürüsü. 7 oscar almış bir film için özensizliğin tavan yapması.
yedi dalda oscar ödülü alan film.
emaye fabrikasının başında olan schindler, emrinde bin iki yüz kişiyi çalıştırmakta olan zengin bir adamdır. kadınlara ve eğlence hayatına düşkün olan schindler aslında çok iyi bir adam olmasına rağmen bunu kabul etmek istemez. çünkü o esasen bir ss subayıdır. bir ara bir yahudi kızı dudağından öptüğü için hapse girer.(o zamanlar yahudilere dokunmak yasaktı.) ancak arkadaşı Amon tarafından çıkarılır. film baştan sona siyah-beyazdır. bunun sebebi filmde çok fazla kan bulunmasıdır. tek renkli sahne kırmızı mantolu kızdır. yahudiler evlerinden çıkartılırken ve etrafta mermiler uçuşuyorken kırmızı mantolu küçük bir kız korkmadan bir sokak boyu yürür. daha sonra schindler bu kızı ölmüş ve yakılmaya götürülüyorken görür ve çok etkilenir. bu dönüm noktası olur. neredeyse bütün parasını kullanıp sahte belgelerle yahudi işçiler alır ve bin iki yüze yakın yahudiyi fabrikasında bulundurur. geriye kalanlar ise toplama kamplarına götürülecektir. üstelik hayvan taşıyan vagonlarla, aç ve susuz.. film sonda tamamen renklenir. filmde oynayan aktörler schindler'in mezarına taş koyarlar. hiçbir insan böyle bir vahşeti haketmedi.. hiçkimse böyle vahşice öldürülmemeli..
Yer yer ürpererek, titreyerek, dişlerimi birbirine kenetleyerek izlediğim muhteşem başyapıt. Schindler'in ayrılış sahnesinde gözlerimde birer damla yaş dökülmesine sebep olan vurucu eser.
Filmin efsanevi kesitlerinden biride aşağıda spoiler olarak yer almaktadır.
--spoiler--
Stern: Silahlanma kurulundan çok ciddi bir şikayet aldık.
Top mermileri, tank mermileri, roket kasaları! Anlaşılan, hepsi de kalite kontroldan sınıfta kalmış!
Schindler: Bu beklenmeyen bir şey değil ki! Başlangıçta olur, ürettiğimiz tencere tava değil ki! Hata kabul etmeyen bir iş bu. Ben onlara bir mektup yazarım.
Stern: Ödemeleri askıya aldılar.
Schindler: Kim olsa aynı şeyi yapardı. Dert değil! Bugünlerde öderler nasıl olsa.
Stern: Makinelerin ayarını bozduğunuza dair söylentiler dolaşıyor ortalıkta. Fabrikayı kapatıp bizi Auschwitz'e postalayabilirler.
Schindler: Bir araştırma yapar nereden top mermisi bulabileceğimizi öğrenirim. Kendi üretimimizmiş gibi göndeririz. Ha burada imal edilmiş, ha başka yerde. ben bir fark göremiyorum.
Stern: Fark görmüyor musunuz? Ben görüyorum ama! Bir ton para kaybedeceksiniz. Daha az üreteceğiz.
Schindler: Bak Stern, eğer bu fabrika gerçekten ateşlenebilecek bir mermi üretirse esas buna üzülürüm.
--spoiler--
aldığı tüm oscarları sonuna kadar hakeden filmdir.
bazıları propoganda der; açıklayabilirler mi acaba anlatıların hangisi gerçeklerden bir fazladır? eksiklerin olduğu bile ortadadır. bu soykırım insanlara çeşitli yollardan duyumak, dünya ile paylaşmak sadece reklam yapmak olarak nitelendirilmemeli. insanlara ciddi bir duygu kazandırabilen filmlerdir bu tip filmler. türk tarihinde anlatılabilecek onlarca benzer hikaye,destan varken bunların hiçbirinin yapım haline gelmemesi de yahudilerin suçu değildir.
zira şirket mi yok sponsor olacak? yönetmen mi yok ? senarist mi yok?yoksa tarihçi oyuncu mu yok ? hepsi varken bişeyler olmuyosa sorumlusu kimdir?
recep ivedik'e , arog'a harcanan paralarla tüm dünyaya izletilebilecek türk kültürü taşıyan kalıcı bir film yapılamaz mı ? elbet yapılır..
bu tip filmlerin yapılamamasını da spielberg'e ya da bu tip filmlere atmaya kalkmayın.
bir insanlık ayıbını, inançları, soyları farklı olduğu halde soykırıma uğruyan insanların acılarını anlatan bir filme de reklam gözüyle bakmayın.
kaldı ki; almanya'da yaşayan yahudiler, hiçbir zaman devleti bölmek,isyan başlatmak gibi birşey düşünmediler..
çalışmak,başarılı olmak,sanatta,bilimde yükselmek ne zamandan beri suçtu? o dönemde kendi ülkeleri bile olmayan bir millet nasıl olur da almanların çıkarlarını zedelemiş olabilir? bunları düşünün ondan sonra çekememezlikten kaynaklanan reklam yaftasını koyun.
