annesini tam olarak tanımadığım için, o yönüne değinmeyi sağlıksız bulduğum insan evladıdır. otobüse binersiniz. öğrencisinizdir. sike sike bineceksinizdir tabi ki. neyse efendim, otobüs dolmaya başlar yavaş yavaş. Sonra eli ayağı gayet de tutan teyzeler belirmeye başlar etrafta. en genç kim varsa otobüste başına üşüşürler ki hani "bak ben buradayım evlat. kalk bakalım, eheh" mesajını versinler. ulan ben o beton gibi kitaplarla ayakta gitmek zorunda mıyım? çok yorgunsun madem, siktir git boş otobüs bul ona bin. bir de bunların yardakçısı amcalar vardır. "evladım, yer ver teyzene bakalım" falan derler. be hey amına koduğumun evladı, madem o kadar duyarlısın götünü kaldır da sen yer versene pezevenk!
