Saygı hak edilen bir duygu, sevgi öyle değil. Daha doğrusu, gerçek sevgi öyle değil. Mesela annemi çok seviyorum, karşılıksız ve içten. Fakat bazen düşüncelerine saygı duymayabiliyorum.
O zaman saygı duymadığım birini sevebilirim. Ya da şöylesi daha doğru olabilir; bazı konularda saygı duymadığım birine sevgi besleyebilirim. Hı ne diyonuz?
Hatta bence sevmediğim birine saygı da duyabilirim. Sevmediğim çok hocam vardı ama birikimine saygı duyardım. Ama bu korkuyla alakalı olabilir. Korkudan ayırarak düşünüyorum... düşündüm. Yine de saygı duyardım.
