Bir gece ölümü beklememe sebep olmuştur. Irak bombalanırken sürekli "Türkiye, savaş, bomba " kelimeleri yan yana geldiğinden bizim de tepemize gece bomba yağacak diye düşünmüştüm. Gerçi köyde yaşıyoruz, köye niye bomba atsın adamlar ? Karadenizin doğal yapısında zaten tutunamazlar. Ama çocukluk işte. Uyudum ve gece ölmeyi bekledim. Ertesi sabah uyandığımda hâlâ yaşıyordum. Şimdi düşünüyorum da üzerine bombalar yağmayan bir ülke burası. Benim o yanılsamamı birileri gerçekten yaşıyor her an. Insanlar neyi paylaşamıyorlar ise. Herkes ölecek bir gün. O gün bitecek hepsi. Şu kısacık hayatı adam gibi yaşayın işte. Ama yok. Olmuyor. Yetmiyor insana "yaşamak ".
