satrançta bütün taşların genel kabul gördüğü değerler vardır. bu genel bir değer tablosu olsa da oyun içinde diğer taşların pozisyonuna göre zaman zaman değişir. örneğin siyah karede hareket kabiliyeti tamamen sınırlandırmış bir yerden bir yere geçmek için 4 hamle yapmak zoruna olan bir siyah fille kısmen daha serbeste kalmış diğer fil arasında değerce fark vardır.
genel kabul şu şekildedir
şah=sonsuz
vezir=9
kale-5
fil=3
at=3
piyon=1
satranç oynayanlar buna göre maç sırasındaki değişmelere girerler.
Sah diyenin sah kadar beyni yoktur. Sah semboldur sadece. Bir piyon kadar bile islevi yoktur. Dolayisiyla en degersiz sahtir. En onemliside dogal olarak vezirdir. Oyun stiliyle ne alakasi var onemli tasin. Nasil oynarsaniz oynayin, vezir herzamn kraldir. Oyunun efendisidir. Sah kosede got buyuturken bu vezir kardesimiz sahada basmadik yer birakmaz.
Filleri feda edip rakibin atlarını temizler, sonra sahada at koştururum.
Piyon ve şah diyenler gülünçtür. Sırasıyla at, vezir, kale ve diğerleridir. Ancak oyun uzarsa pek tabi ki atlar feda edilebilir. Vezirin ve en az bir kalenin elde kalması önemli. At oyunu çözer, sıkıştırır, rakibi zora sokar, iyi kullanıldığında tartışmasız çok önemli iki taştır.
vezir güçlüdür evet ama veziri kaybedince az da olsa oyunu kazanabilme ihtimali vardır. nasıl ki bir çok oyuncu için taş feda ederek oyunu kazanmak önemliyse. o halde hangi taş en statejik konumdaysa o. yani;
--satrançta en önemli taş, karşı tarafı mat etmeye yarayacak olan taştır.-- pozisyon üstünlüğüne ve avantaj elde etmeye göre değişir.
şahı kaybeden oyunu kaybeder. çünkü tüm oyun ilk olarak şahı muhafaza üzerine kurgulanır. ondan sonra gelir tüm ataklar. duruma ve pozisyona göre hareket etmek, şayet şah tehlikedeyse bir anlam ifade etmez.
oyun bitince hepsi aynı kutuya giriyor ama ben piyonu seviyorum. sona kadar gidince at da oluyor vezir de. çalışanın emeğini almasının temsili sanki asil emekçi kardeşimiz.
