dosta inandım, sanki sezar’dım
brütüs beni hançerledi ya ben ne sandım
aşka çok daldım, mecnun’um sandım
bildiğim tüm doğruları yanlışa sattım
içtikçe battım mektuplar yazdım
içtiğim şişelere mektupları attım
arkama baktım ah kara bahtım
ankara’da deniz yok, ya ben ne sandım
aaah pişmanım, çok yalnızdım çok çok âşıktım
şairim sandım, her gün geç kalktım yazdığım o şiirleri hep çöpe attım
ben çok aldandım, şimdi enstein’ım
tüm yalanlara inanmış gibi yaptım
çok kolay sandım, aşk bitti kaldım sevdiğim tüm şarkılarda hep onu andım ne biçim kaptanım, gemiyle battım
ıssız adada üç dileğimi boşa harcadım
