bir müddet sonra sıkılıp pozisyon değiştirecektir. çünkü bu durumda kalça kemiklerine binen baskı normalin çok çok üstündedir(yerde bağdaş kurulduğu zaman ağırlık merkezi dizlere doğru uzayan bir alanın merkezi durumundadır, ancak bu şekilde belki sadece kalça kısmının yerle teması söz konusudur). bir sonraki pozisyon muhtemelen baykuş gibi sandalyenin üzerinde tünemektir. en zevkli ve kısa süreni de budur. özellikle şu saatlerde, burada iken.
ekrana bakmamla başlığı görmem ve irkilmem bir oldu. gayet de bağdaş kurmuş bir şekilde oturuyorum. sandalyede otururken bacak bacak üstüne atarım, bir süre sonra da sıkılıp bağdaş kurarım. babama göre bu davranışımın sebebi bir tür akraba damarından kaynaklanıyor. bu tür cins özelliklerin genetik olarak kodlandığına inanır benim babam.
sözlük senin için tanımım da şey olsun: bacaklarını neresine koyacağını bilemediğinden bağdaş kurmayı seçmiş insan eylemi.
bacakları esnek ve fazla kilolu olmayan insandır.
ayrıca o da bişey mi? ben sandalyede bacaklarını başının arkasına bile koyanını gördüm.
(bkz: mesela ben)
hayretle baktığım kişidir; kütüphanede, otobüste, sinemada, kafede bunu yapabilen insanın biz göbeklilere* bir şeyler söylemeye çalıştığı açıktır. tombulluk kriteri olabilir zira bunu yapabilen tombul değildir.
