umut dolu, sevilen bir şehirdir. şehrimdir. doğduğum, sokaklarında koşturduğum, ağladığım, güldüğüm, nice kavuşmalara ve ayrılıklara şahit olmuştur. göze çarpan öne çıkan yerlerinden ziyade, içinde gizli kalmış nice güzellikleri barındırır.
yük treni acı acı öttürür düdüğünü, bir martı uçar sabah gökyüzünde, bir serçe konar cama, bir gemi vardır denizin üstünde, bir gemi, bir gemi daha... hepsi oyuncak gibi görünür uzaktan.
tramvay durağının yanında elinde kavalı bağlaması bir amca "atamızdan yadigar, bizde atabarı var" söyler bağıra bağıra.
bir koku gelir burnuma, çok tanıdık. kokunun sahibi de tanıdık. tanıdık yüzler vardır çokça. "bisikletli beş çocuk geçer önümden, yaz gelmiş demek ki, bisikletler kiralanmaya başlamış" diye düşünürüm. bir salıncak, kocaman. üzerinde hiç çocuk göremezsiniz, bir teyze şükreder, "çocukluğumu hatırladım şükrolsun" der ve iner salıncaktan. göz göze gelirim, karşılıklı birer gülücük. bir tekerlekli sandalyeli yaşlı bir amca, yavaşça gider önümden, hızlıca gidip geçmek zorundayım, ama onu geçmek de istemem. geri dönerim, "özür dilerim" derim usulca. anlamsız bakar yüzüme. özür dilerim yine de ben, sen anlamazsın amcacım.
meydan, cumhuriyet meydanı...
güvercinler yine o eski çam ağacının altında. hep oradalar, biraz daha yiyebilmek için...
bir eski ev, bahçesi otlarla dolmuş. ama insanlar var hala içeride, demek ki yaşam var. acaba nasıl insanlar. bir an düşünür yoluma devam ederim. gazi caddesi, çiftlik caddesi, 56'lar, atakum, canik... hepsi ayrı ayrı bir bütünün içinde çok güzeldir bu şehirde.
ondokuz mayıs üniversitesi türk dili ve edebiyatı bölümünden yaratıcı yazarlık atölyesi tarafından saathanenin tiktakları diye bir belgesel filmi çekilmişti zamanında.
memleketimden daha çok "memleket" olarak benimsediğim, başına gelen her olumsuzlukta ciddi manada canımın yandığı güzide şehir. alt yapı sorunu çözülmezse daha çok facialara tanıklık edecektir. bugün sel fotograflarına baktıkca içim yandı. bir kaç sene önce yaşadığım yerleri o şekilde görmek tarifsiz bir biçimde üzdü beni. yusuf ziya yılmaz; geçen seneden bu yana değişen pek bir şey yok sanırım. atakum, alt yapı sorunu olan bir yerleşim yeri. samsun merkezden daha gelişmiş, güzel evet ama içi boş. sahip çıkın güzelim kentimize!
Müthiş kızlara sahip şehir. izmirin kızlarını adamdan sayan bence daha önce samsuna gelmemiştir. türkiye de gezmediğim yer kalmadı ve bu kadarını hiçbir yerde görmedim o kadar net söylüyorum. Ayrıca tam yaşanılacak şehirdir efendim.
edit: şu güzel şehirde bir de arkadaş ortamı olaydı iyiydi. mal gibi geziyoruz ancak, neyse bir rus pazarı yaparım artık.
Havasından mıdır nedir her gelişimde libidomun müthiş tavan yaptığı şehir. bak yine oldu. atakum sahilinde akşam saatinde tur atmanız tavsiye edilir şiddetle, acayip ortam var canlı müzikler falan. kesinlikle yerleşmeliyim buraya.
Dar gelen sehir. Gokyuzu tepeme cokmus, denizi ustume tasmis, sokaklari daralmis, yollari ayaklarimin altindan kayiyor gibi. Tutunmaya calistikca beni itiyor gibi.
