düğün salonundan çıkan aponun resimlerini gördükten sonra tebrik ettiğim grup. olay sadece dtp'nin masum bir miting ve moral gecesi değilmiş anlaşılan.*
belirli bir grubun ya da siyasi görüşü temsilcileri değil, şehit verdikleri bir vatan evladının acısının içlerine düşmesinin üzerinden bir hafta geçmemiş olan bir halkın ta kendisidir. koca türkiye'de onca yer varken istanbullardan pkk destekçisi provakatörleri toplayıp bağrı yanan bir şehrin ortasında apo sloganları atılan bir tahrik toplantısı düzenlersen sonuçlarına da katlanırsın. arsızlıkta sınır tanımayıp dağdan gelip bağdakini kovmaya yeltenenlerin , er ya da geç bağcının sopasının kafalarında parçalandığını görmeleri kaçınılmazdır..
içlerine dahil olmak istediğim grup.
bu vesile ile başka bir grup daha geldi aklıma. yaşar büyükanıt'a gidip; "komutanım bizi yeniden askere al" demişlerdi onlar da. burda ne sağ ne sol önemli, önemli olan tek şey; ölen şehitlerin ve bebeklerin kanını almaktır.
(bkz: bazı durumlarda mübah olan linç müessesesi)
devletin yapamadığını yapan ve içimizdeki hainleri içlerinde barındırmamaya kararlı olan grup.
faşist deyin siz isterseniz ama ateşin düştüğü yeri yaktığının farkına ateş sizin ocağınıza düşünce varırsınız.
daha 4 gün önce komando cavus tuncay ozdemir'in şehit cenazesinin kalktığı kentte dtp'nin düzenlediği "barış ve kardeşlik" gecesini basmıştır bu faşistler(!). şehitlerinin daha kanı yerde iken kentlerinde "lilililililili" yaptırmadıkları için faşist yaftasıyla yaftalanacaklardır. nedense bir tek adapazarında gözlemleyebiliyoruz bu milli durusu. herkes bir düzenin, bu sistemin tepkisiz birer parçası olmuş. tepki vermek, göte göt demek suç olmuş ne yazık...
yarası taze olan, evladına ağlayan bir şehrin tepkisini gösteren gruptur.
bu milletin bir duygusu vardı geçmişte. vatan, millet aşkı denirdi bu duyguya. bu cennet topraklarımıza gelecek en ufak tehlikede, doğudan batıya ayaklanırdı milletimiz, sanki kendi çocuğunun başına kötü bir şey gelmişcesine. bu millet öyle zorlu savaşları bu duyguyla kazandı ki dünya ayakta alkışladı türk ün bu iman, azim ve vatan sevgisi dolu zaferini. şimdi bir kaç tiki çıkıp vatan sevgisine, mehmetçiğimizin kanını döküp, onu şehit edene en haklı tepkii faşizm diye adlandırıyorsa kimse kusura bakmasın biz en kral faşistiz.
sakarya'lıların ne kadar duyarlı ve sağlam insanlar olduğunun kanıtıdır. zaten türkiye'nin en sempatik şehirlerindendir. yamulmuyorsam ahmet kaya tişörtü ile gezen sığırlarda burada linç edilmişlerdir.
devlete faydalı olan birçok oluşum varken devlete zararlı olan bir oluşuma saldırarak zor olanı gerçekleştiren en asil duyguların insanlarıdırlar.
sözde ermeni soykırımını tema alan bir organizasyona tahsis edilen yerin şehit ailelerine tahsis edilmediği bir ülkede saldırarak ün kazanılacak bir çok mekan varken devlete zararlı bir oluşumu seçebilen insanlardır.
efendim şimdi kimileri ya faşist der ya gerici. örnek olarak ta ya avrupa'yı gösterir ya amerika'yı...
şimdi size soruyorum mevcut örneklerden hangisinde devlete açıkça düşman olan bir oluşum kendisine bu denli bir faaliyet alanı bulabilir?
amerika'da herhangi bir günü bahane ederek amerikan bayrağı yakan gruplar olabilir mi? olursa başlarına ne gelir bilir misiniz?
avrupa'nın bizim gibi ayrılıkçı odakları hümanizm adın altında destekleyen bir avrupa'sı olmadığından devlet otoritesine karşı olan gürühların başlarına ne gelir bilir misiniz?
bu olay kurtuluş savaşı'nın ufak bir özetidir aslında...
şimdi anlayamadığı halde dalga geçmeye kalkışacak dangalozlar için açıklamak ta gerek: kurtuluş savaşı, devletin gerçekleştiremediğini milletin gerçekleştirmesinden başka bir şey değildir.
devlet terörist kıyafetleri giyerek köpek* posterlerinin açıldığı bir eyleme karışacak kadar dengesizleşmiş siyasetçilerin hakkından dış baskılar sebebiyle gelemezse, bunu millet yapar.
allah'a şükür millet ne avrupa'dan tırsar, ne amerika'dan...
