2006'da dinlemeye başladım. sarınca kopamıyorum. sonra diyorum ki bu ne? bir anda çıkarıyorum aylar sonra birden sagom geliyor. bu hep böyle devam edip gidiyor. anlıyorum ki ruh halin bu adamı beğenip beğenmemekle, anlayıp anlamamakla çok ilgili.
"Hey, hepsi yabancılaşır
Arkadaşlar, mekanlar, fırtınalı aşklar, sevimli yüzler, hatta en mutlu günler
Hikayeyiz, koca bir kitabın parçalarıyız
Ayrı temalar içeririz ama aynı tamam kavuşuruz."
insan evliya demesin, namaz kılıyor, oruç tutuyor demesin diye ramazan günü ulu orta yemek yerler mesela, namaz vakti dışarda oturur namaz kılmaz, hatta inkar ederler mesela.
spotifydan gordugum kadariyla, eski eşi kolera ile ortak yaptigi 2 albumu diskografisinden silmiş bulunmakta.
(bkz: ikimizi anlatan bir şey)
(bkz: bendeki sen)
ikimizi anlatan bir şey yine iyi bir albümdü. içinde kendim için, monotonluk maratonu basta olmak uzere saglam parcalar barindirmakta ve genel itibariyle kendini dinlettiren bir album. ama bendeki sen neydi öyle ya, samplelar klavyeyle yapilmis pavyon havalarına dımtıs eklenmiş gibi, sözler nakaratlar ilahiden hallice. hele icinde (bkz: onları da anlıyorum) adında bir şarkı var ki intiharlık.
8 ağustosta kocaeli fuarına gelecekmiş, gidilir mi sizce bu arada ilk kez konsere gideceğim. Kendisini severim ama 2007-2011 arasındaki şarkılarını söylemeyecekse çok ta anlamı yok.
eski edebiyat öğretmeni, bir zamanların cübbeli takipçisi fakat sonradan bu ortamlardan uzaklaşıp yanlış dönemleri olduğunu belirten ve şarkılarının içinden çıkarıp ders diye okullarda verebileceğiniz kalitede güzel yazan yazar. bu aralar instada yorumların altındaki dinleyenlerine sarmış cevaplıyor soruları.
