Olan da var olmayan da, olanlar olaya içgüdüsel olarak yaklaşırlar mutluluk, tebessüm, huzur ve sadelik mevcuttur ama resimdeki kişiyi sanaldan sonra gerçek hayatta gördükleri zaman hayal kırıklığına uğrayabiliyorlar, çünkü fotoğraf daki kişiyle kafasındaki oluşturduğu tablo malesef aynı olmuyor, gerçek hayatta kişinin karakteri onun düşüncesine hitap etmediği için çok büyük psikolojik sorunlara sebebiyet vermektedir. Sonuç itibariyle fotoğraftaki kişi nin karakterini, konuşmalarını, verdiği tepkileri de onu hiç tanımadığı için, ona yakıştırmıyor. Diğer taraftan olmayanlar ise geçmişte zaten yaşadığı hayat tecrübelerinden dolayı olaylara her zaman temkinli yaklaştıkları için önemsemezler bile ama bu hiç aşık olmayacakları anlamına gelmez, olaylara önyargılı yaklaşmak yanlıştır, önemli olan duygularınızdan önce mantığınızı kullabilmenizdir.
Ben aylarca fotoğrafını görmeden sevdim. Nasıl sevdim anlatamam. Onunla hayaller kurup gülümsedim. O ise fotoğrafımı gördüğü için sevmedi beni. Ne acıklı hikaye ama değil mi. Nasıl da yakıyor yüreği düşününce. Kalbi için sevip yüzün için sevilmemek. Bunu anlatamazsın ki işte. Anlatamazsın.
Aşk değil ama heyecanlandım işte umarsız bir çocuk gibi, ne yaparsın. Renkli de, evet. Çokta güzel gülüyor allahım(hahaha). Bilmemki o da benim ona baktığım gibi baktı mı melül melül? Onunda kalp atışları hızlandı mı dalgalar gibi sesli..
