uyurken, yani uyku ve uyanıklılık arası nefesinizin kesildiğini hissetmek. çok kötü bi durum ya. 4-5 saniye sürüyor,nefes alamıyorsunuz(gerçi artık olmuyor).neyse ki yalnız değilim yaptığım araştırmalara göre.
vize sonrası final sonrası yada herhangi bi şeyin sonunda milletin bi süreliğine oraya buraya dağıldığında içinde beliren (ayrılık hissi uyandırdığından mı nedir) hüzün ağırlıklı tuhaf duygu. evet bunun sadece bende mi olduğunu hep merak etmişimdir.
gece uyumadan önce, yatakta battaniyelerle çarşaflarla filan sevişirken aklınıza o an çok yaratıcı şeyler gelmiyor mu ? Bilinçlerin karıştığı nokta olarak görüyorum ben uykuya dalma anını. Ve çoğu zaman gerek yazmak için olsun, gerek çalmak için olsun aklıma daha önce hiç akıl edemediğim bir sürü fikir geliyor.Bunu unutmamalıyım, bunu unutmamalıyım..şeklinde serzenişler kendime. tabii bu fikirleri sıcacık yatağınızdan kalkıp not etmeye üşenmezseniz, çok güzel olur.
bu anları iyi değerlendirmeliyiz de, sadece bana mı oluyor ?
sıkıntılı zamanlarda yalnız kalmış insan fikridir. kendiyle aynı sıkıntıları paylaşanlar bir buluşabilse bakış açısı değişir ama bazen uzar bir araya gelmek, sorgulama uzar, can sıkılır.
kötü bir şey olduğunda; beynim yanıyor, boğazım düğümleniyor, burnumun direği sızlıyor.. belasını bulmuş gibi tuhaf bi ruh haline bürünüyorum. sanki bütün organlarımı ateşe vermişler gibi diz çöküyorum yalvarıyorum allah a o durumun içinden çıkmak için.
bilmiyorum sadece bana mı oluyor bu yoksa zaman zaman herkese olan birşey mi.. herşey aynı.. değişen sadece zaman.. sıkılıyorum, bunalıyorum, nefes alamıyorum ama değişen hiç birşey olmuyor.. herşey eskisi gibi halen.. birşeyleri düzene koymak için çabalıyorum ama olmuyor bi noktadan sonra gücüm bitiyor.. bazen bana destek olacak insanlar arıyorum yanımda ama gerektiğinde onları bulamıyorum.. ben bu durumdan sıkıldım.. sahip olduğum değerlerin kıymetini mi bilmiyorum yoksa.. sorun mu bu yani.. nedir yani sorun ne.. neden böyle bir ruh hali içindeyim.. neden.. sürekli devam edecek mi bu.. ne yapmam gerekiyor.. hayat dedikleri olgu mu bu mu yoksa.. bilmiyorum.. kafam çok karışık.. eksik olan birşeyler var.. bazen herşeyi bırakıp hiçbirşey yapmamak istiyorum.. günlerce, aylarca, yıllarca uyumak istiyorum.. öylece bi köşeye çekilip insanlardan uzak kendimle baş başa kalmak istiyorum.. sadece kendimi dinlemek istiyorum.. hayal etmek istiyorum.. onlarca hayal.. iyi kötü ne varsa.. hayatımda farklı tatlar istiyorum.. monoton bir hayatın bir parçası olmak istemiyorum.. boğuldum iyice.. bunları neden yazıyorum bilmiyorum ama yazdıkça rahatladığımı fark ettiğim için yazıyorum sanırım.. nasıl bir ruh hali içindeyim ben.. herşeyin giderek daha kötü olacağını düşündükçe alt üst oluyorum.. gelecekle ilgili kaygılar.. sorunlar.. mutsuzluk.. üzüntü.. ve son...
