Kendimi güzel hissetmediğim günlerde hep dışarı çıkmam gerekir ve görmeyi en son isteyeceğim kişilerle karşılaşırım, güzel hissettiğim günlerde ise dışarı çıkılmaya ihtiyaç olmaz ve şehir adeta tahliye edilir.
Mesela merdivenlerden inen bir çocuk gördüğümde, o çocuğun merdivenden düştüğü hali birkaç saniye canlanır zihnimde. Bu tehlikeli birçok olayda yaşadığım şey. olmadan olmuş gibi gördüğüm korkunç olaylar. Başlığa ithafen: Peki bu his sadece bende mi oluyor?
içinden bir şarkıyı müzikle ve şarkıcının sesiyle söylerken birden hayali bir dıııt sesi duymak ve şarkıcının sesi yerine kendi sesinizin gelmesi ve müziğin gitmesi.. Umarım bu duyguyu kelimelerle anlatabilmişimdir.
Çocukken , içimden konuşabiliyorum ve kimse duymuyor hey size diyorum oley be gizli bir yer buldum diye sevinip sadece bana özel bir yetenek olduğunu sanıyordum.
Lisenin başından beri ilk derslerde hocanın herkese ısrarla kendini tanıttırması esnasında sıra bana gelince konuşuyorum herkes gülüyordur. Üniversitedeyimdir hala oluyordur. Sadece banamı oluyordur.
Kedi, köpek sevdiğimde çıkan tüyleri gördükten sonra sanki bir kaç tutam tüy yutmuşum gibi boğazımda bi tıkanma hissi oluyor. Bu Sadece bana mı oluyor lan?
