Şu an yeryüzünde hiç tanımadığın birisiyle saatlerce deli gibi konuşmak isteyip bulduğunda da saatlerce deli gibi susmak. çünkü ne sen anlatabilirsin kendini ne de o anlayabilir seni. öyle bokumsu bir histir.
halıya uzanınca karıncaların gözünden kocaman bir evren görüyorum.
halının o tüyleri arasında bir orman, sandalyenin ayaklarını devasa bir yapı olarak algılıyorum.
Hani boyle parlak güneş gözlüğü ile fotoğraf cektiren arkadaslar vardir.. sosyal medyada paylasir.
Hah iste ben onlarin gozluklerine zoom atip, fotoğrafı çeken görünüyor mu, neyle cekmis bu fotoğrafı falan diye bakıyorum.
Ben de yapıyorum diyen bi kaç kisi cikmazsa hasta olduğumu düşünebilirim.
