bu ara bu olayla ilgili dikkate çekici bir diğer nokta teröristlerin insan haklarından *** bahseden bazı insanların nedense sus pus olup oturmalarıdır.
devrik ırak devlet başkanı saddam hüseyin'in, 30 aralık 2006 tsi ile saat 05.00 sularında gerçekleşen idamıdır.
idam edilen kişinin kimliğini, yaptıklarını, mezalimlerini bir kenara bırakıyorum. bunlar üzerinde hemen herkes hemfikir olsa gerek. zaten kimsenin kalkıp da saddam'ın yaptığı şeyleri hoş görebileceğini sanmıyorum.
ama, sorun şu;
düşünün ki siz, beyaz bir sarayda oturan, dünyanın en güçlü konumlarından birinde bulunan insan görünümlü bir canlısınız. bir gün canınız sıkılıyor, sizden önce gelenlerin yıllar önce planladığı ve uygulamaya koymaya hazırladığı senaryoları, eyleme dökme ihtiyacı hissediyorsunuz. önce demokrasi nutukları atıyorsunuz, sonra diktatörlük rejimlerini kınıyorsunuz, "bakın bunun kitle imha silahı var" diyorsunuz. ağzı açık ayran budalası misali dediklerinize inanan halkınıza da "bu adam bizim en büyük düşmanımız, ülkemiz için en büyük tehdittir" mesajını veriyorsunuz. bunların hepsi hazırlık aşaması tabi. sonrası mı? sonrası malum, para her kapıyı açıyor. ordu satın alınıyor, savaş çarçabuk bitiveriyor, işgal başlıyor vs.
ve yine günlerden bir gün, bu işgal ettiğiniz ülkenin devirdiğiniz devlet başkanı, bir çukurun içinde bulunuveriyor. çökmüş gitmiş, yaşlanmış, bitmiş bir halde. ee bulunca ne yapılacak? yargılanacak elbet, demokratik (!!) ırak mahkemelerinde. yargılanıyor da. yargı süreci göreceli olarak uzun sürse de, karar aşaması için ışık hızında hareket ediliyor. öyle ki, kararın çarçabuk çıktığı yetmezmiş gibi uygulanması için de fazla vakit kaybedilmiyor.
saddam'ın geberip gitmesine zerre kadar üzülmedim, üzülmem de. toplu katliamlar yapan bir zavallının ardından üzülecek değilim. bana ters gelen tek nokta, idamın, soysuzca ve kasten, akıllara kazınacak bir tarihte **, adeta yangından mal kaçırır gibi yapılması ve ölüme giden bir adamın son bakışındaki aptallaşmanın, sersemliğin -belki de o korkunç korkunun- haber ajansları üzerinden tüm dünyaya ifşa edilmesidir.
son bir ayrıntı; eğer ki, toplu halde insan öldürmekten idam edilecek birileri varsa, bunların en başında, 1950'den sonraki tüm amerikan başkanlarının gelmesi gerekir. dünyanın dört bir köşesinde, binlerce insanın cesedinin üzerinde "made in usa" damgalı kurşunların bulunduğunu düşünürsek..ancak, tarih güçlü olanın elinden yazılır ve güçlü olan tarihi de hep kendi lehine işletmektedir.
şimdi öncelikle ölümü sonuna kadar haketmiş bir insandı. kendimi sadece öldürülen diğer insanların ailelerinin yerine koyarak bunu söylüyorum. ancak bir diğer tarafım ise yine de bu idama razı olamıyor. az önce ntv'den bir profesörün dediklerini kaynak göstererek, saddamı idam öncesi ıraklı yetkililere teslim eden abd, idam sonrası cesedi teslim alan yine abd. diğer bir değişle bu cezayı abd'nin uyguladığını söylemek yanlış olmayacaktır. ıraklılar sadece işin taşeronluğunu, maşalığını yapmıştır. bunun üstüne aslında söylenebilecek çok şey var ama neyse..
bu ara eklemek gerekir ki ilk tepki sonucu 30 şii ölü var kufede. peki bu insanların sorumluluğukimde?
ceseti ya da asılmış halinin görüntüsü yayınlanmazsa hakkında , aslında ölmediği üzerine komplo teorisi üretilecek olay. hemen komplosever arkadaşlar için ilk komplo teorisini üretelim.
-ya abi aslında saddam ölmemiş, ahmet kaya'yla paris'te bir evde beraber kalıyorlarmış
-inanmamıştım zaten abi öyledir tabi
-pinochet'yi de gördüm champs-elysee'de
-doğrudur abi o da ölmedi yalan söylüyorlar...
türk halkının utanmasını gerektiren infazdır. apo gibi bacaklarından asılıp, öylece bırakarak öldürülmesi gereken bir insan evladı varken asamayışımız fecii düşündürücüdür.
tarihe bir entry daha girildi. bizden sonraki nesillere nasıl anlatacağız bilmiorum. heralde şöyle diyeceğiz biz engel olamadık bu kepazeliklere bari siz olun... bizden öncekilerin bize dediği gibi...
çok hayırlı bir iştir. keza amerika'nın yaptığı bu güç gösterisi liboşların ve dolar köpeklerinin ağzını sulandırmıştır. Demokrasiyi bitiren ve ülkeyi gerileten her diktatör ölümü hak eder; ancak sıra bush'ta olmadığına göre diktatörlere verilen cezanın öyle adil bir şey olmadığı da ortadadır.
saddam hakketti ölmeye hemde 1000 kere ama böyle değil, ey sefil şiiler ve kürtler bayram yaparsınız adam asıldı diye doğrudur diktatörün önde gidenidir ama güçlü siz olun siz devirin siz asın, gidip amcalarınızın yakaladığı, yargıladağı, astırma yani ayak işini size yaptırdığı olaya sevinmeyin. çok değil 90 yıl önce uğruna osmanlıyı sattığınız devletler bugün ne güzel yanınızdılar ah pardon arkanızdalar*, ırk olmayı başaramazsınız ülke olmayı ise hiç, acımıyorum artık bu sefillere herkes hakkettiği gibi yaşar.
(bkz: elin şeyiyle gerdeğe girmek)
neden bu kadar çabuk yapıldığını anlayamadığım olaydır. biraz oldu bittiye getirilmesi biraz da paranoyaklığın verdiği his ile "lan acaba?" diye kendi kendime sormaktayım.
gerçekleri görmemizin zamanı geldi dedirten olaydır. idam insan haklarına ayrıkı nutukları atan, dünya ülkelerinin içişlerine karışmayı alışkanlık haline getirmiş olan ABD, yalan olan kimyasal silah bahanesiyle dünyanın bir ucundan kalkıyor ortadogu ya fütursuzca geliyor, parayla ırak ordusunu satın alıyor, ırak 'ı bölünme tehlikesiyle karşı karşıya getiriyor ve hakkında nice idamlık hükümler olan şuçluların aksine bir iki göstermelik şuçlamayla bir ülkenin 20 yıllık devlet başkanını acilen idam ediyor. 2006 yılının son gününde dünya politikalarında idamın varolması, üzerinde ciddiyetle düşünülmesi gereken bir konudur.
saddamı sevecek kimsenin oldugunu bende zannetmiyorum ama saddamı asmak ein amerikalısınamı kaldı ya.
göz göre göre kendileri çalıp kendileri oynuyo butun dunyadı eli agzında izliyo.
böyle adalette duzende olmaz olsun.
esasen zamanlaması tartışılması gereken karardır...
zira müslüman bir ülkenin devrik devlet başkanının kurban bayramının arefesinde asılması, amerikanın bölgeyi hala tanıyamadığının apaçık göstergesidir...
bu olayın ırak taki saddam yanlılarını daha da azdıracağı da gün gibi aşikardır, sonuçta çarşılarda, pazarlarda, sokaklarda bombalar patlayacak çoluk çocuk, genç yaşlı, demeden binlerce insan can verecek ve olan yine mazlum ırak halkına olacaktır...mazlum ırak halkından kastım ise; saddam yakalandığında sokağa dökülüp sevinç gösterilerinde bulunan, hala emperyalistlerin ülkelerine demokrasi getireceğine inanan, saddam asıldığında ise kına yakması muhtemel satılmış kitle değildir tabii ki...
1979 yılından, yakalandığı 2003 yılına kadar ırak devlet başkanlığı yapan zatın, işgal kuvvetlerince infazının gerçekleşmesi olayı. şimdi meselenin bizi ilgilendiren kısmı; apo'nun idam edilemeyişidir. bu malum avrupa birliği denen oluşumun insan hakları, özgürlük, hak, hukuk, adalet çığlıkları duyulmamaktadır. hepsi devekuşu gibi başlarına kuma sokmuş vaziyette beklemektedir. neden; amerika istediğini asabilir, çünkü insan hakları demek ekonomik bağımsızlık demektir. biz bir takım güçlerin kucağına oturduğumuz için istedikleri yöne çevirmektedirler. avrupa birliği, saddam hüseyin'in idamını engelleyemez belki ama en azından o demokrasi bekçileri ülkelerin devlet adamları, çıkıp idam kararını kınadıklarını doğru bulmadıklarını söyleyebilir. ama bunu bile yapacak, ne güçleri ne cesaretleri var.
edit: kararı kınayan tek ülke italya olmuştur. onları tenzih ederim.
amerika hakkında oturup tekrar düşünmeye sevkeden olay. kafaları karıştırandır. bir yanda ülkesindeki alevilere kan kusturan saddam, diğer yanda ' demokrasi götürüyoruz ' yalanına artık kendi ülke vatandaşının bile inanmadığı amerika.
amerika'nın getirdiği demokrasinin eseridir. işte amerika'dan gelen demokrasi.
ülkeyi parçalara böl. bütün işe yarar kaynaklarını sömür. ülkeyi iyi ya da kötü belli biz düzen içerisinde yöneten kişiyi demokratik!! bir mahkeme ile yargıla, as.
çünkü o senin ananı .ikti.. çünkü o sana ülkesini petrolünü al senin olsun deyip sana vermedi.
al sana demokrasi, al sana özgürlüğün ülkesi.
yihu. en büyük amerika. yaşasın özgürlük. yaşasın demokrasi.
