pek de vasıfı olmayan futbolculardan nayim 1995 kupa galipleri kupası finalinde uzatmaların son saniyelerinde david seaman'a orta sahadan gol atarak kahraman haline geldiyse sabri sarıoğlu da gayet kahraman olabilir.
yalnız bu sabri'yi yanıltmasın, kendisi maç boyunca az deli etmedi beni. yani o 89. dakikada attığı şut maçtaki tek yararlı hareketiydi ve öylece kahraman oldu, hadi bakalım. seviyorum ama ben bu adamı her şeye rağmen...
türkiyede görülebilecek tipik davranışlardan biridir. önce yerden yere vur sonra tek bir hareketiyle kahraman ilan et.
sonuç olarak bu ülke nice kahramanları bir hareketinden ötürü al aşağı etmedi mi zamanında şimdi de onca laf söyledikten tüm sezon küfrettikten sonra 1 gol için kahraman ilan ediyor.
şimdi verien kahramanlığa mı inanmalı yoksa onca edilen lafa küfüre mi?
bu ülkede bir gece de neler olmadı ki bu da olur elbette.
ama önemli olan tükürdüğünü yalamamak. sonuçta görülen o ki sabriyi kahraman ilan edenler şu an bir zamanlar tükürdüklerini yalıyorlar.
edit: entry i eksileyen zihniyeti de anlamak ne mümkün ayrıca. sonuç olarak burada sözü edilen neden sabriye kahraman ünvanı verildiği değil yada sadece gol attı diye verilmesi değildir. başarının sadece 1 gole bağlanmasına duyulan serzeniş ve bütün bir sezon boyunca yapılanlar görülmezken anlık bir olay karşısındaki değişken tutuma verilen tepkidir.
100 şutun 90ını tribüne 9 unu kaleciye 1ini gol yaparsanız bu ülkede kahraman olbileceğinizi gösteren durumdur. ayrıca yaptığınız 100 ortanın 99unun dağlara taşlara gitmesi grekmekteymiş.
pili bitmiş bir saat bile günde iki defa zamanı doğru olarak gösterebiliyorsa sabri'nin kahraman olmasıda yaşadığımız dünya düzeninde gayet mümkün bir olaydır.
