gece boyu yaydığınız ısıdan dolayı sımsıcak olan o yastık, yorgan kolay kolay bırakılabilir mi? bunu yapabilen insan evladı var mıdır? yattığınız bölümdeki çarşaf bile sıcacıktır, elinizi sağ ya da sol tarafa attığınızda bulunduğunuz yerin ısısını hissedersiniz. o öyle bir sıcaklıktır ki sizi içine çeker, en tatlı sesiyle " beş dakika daha yat, hem üşüme, bir şey olmaz, 5 dakikacık " diye fısıldar. yataktan çıkma sürenizi erteledikçe ertelettirir, öyle ibne bir duygudur o. sonrasında el mahkum, önce çarşaf üzerinden atılır, mecbur yani soğuğu bir hisset, sonra bi ayıl falan. ayaklar yere basılır, bidaha düşülür yatağa. aman aman, yorgana sarılmalar mı dersin, kafanı yastığa basıp ağlamak istemeler mi. sonunda yatak terkedilip göz ucuyla şöyle bir bakılır, eğer varsa gözden damlayan bir damla yaş silinir, yüze su çarpmak ve uykunun amına koymak için lavaboya yönelinir...
sanki uyurken olimpiyatlara katılmışım, uyandığımda vücut öyle bi cesetleşiyo ki "yaşlanınca böyle olcam demek ki lan" diyor insan. sabah ereksiyonu hariç.
Tek göz açılan ve ''Ya hoca zaten yoklama almıyor, gitmiyim ben. Notları da x'ten alırım, naolcak sanki!'' diye 1 sn 78 saliselik bir düşünceyle geri yatılan andır.
Tabi 3 sn. de çalar saati kurana küfredersin falan. Onları hiç saymıyorum.
kalkıp kalkmamakta tereddüt edilir önce amma velakin kalkmak mecburidir ve ayılana kadar geçen süre resmen eziyettir. geçen dakikalar içinde kişi hızla normale döner.
