az sonra sigarasını söndürüp bilgisayarını kapatıp zıbaracak insandır.
gece kaldığı yerden sabah kalkar kalkmaz devam eder. uyanır uyanmaz tüttürmenin keyfini bilir.
ama elbette ki zıkkım içsindir.
gece yatmadan önce içilen sigaranın ardından belki sekiz belki dokuz saat geçmiştir. sabah kalkılmıştır ve ilk görev olarak sigara yakmak gelir. bu insanlar (içinde benim de bulunduğum kalabalık) kıçımızı kaldırıp koşamazken sabah sigarasına pek bir meraklıyızdır. zıkkım içelim efenim.
sabahın aç karnına içilen ilk sigarasıdır. ilk nefeste baş döndürür, hele birde yanında kahve varsa tadından geçilmez.
(bkz: en tatlı sabahlar sigara ile başlar)
tiryakiliğin ilk yıllarında " yok abi ben asla yapmam öyle, kalkar kalkmaz sigara mı içilir" şeklinde tepki verilen insandır. fakat aradan geçen yıllar sizi de değiştirir. bir sabah uyanırsınız, bir de bakarsınız ki elinizde sigara. hem açlığın verdiği ağız kokusu, hem sigaranın verdiği ağız kokusu. berbattır, iğrençtir. günde 6-7 kere dişlerizi fırçalasanız bile kendinizi iğrenç hissedersiniz. çünkü gece yatmadan önce sigara, sabah kalkar kalkmaz sigara. değil macun, kezzap içsen gider mi o koku? bedenden gitse zihinden gider mi?
(bkz: sigarayı bırakmak için sebepler)
