Hayatta en sevmediğim şeylerin başında olup 3 yıldır yapmadığım eylem.
Nedense saç ve kestirmek kelimeleri yanyana gelince akla hep kaprisli müdür yardımcıları, askerlik belası ve memurluk gelir.
tipik modern robot hayatı.
1 sene 2 aydir yapmadigimdir. Kiriklar 3 e 5 e catallassada ekime kadar kestirmeyecegim. Aglayan birseydir bu saglam psikoloji gerektirir birgun kafama eserde boynumda kestiririm diye korkuyorum ameka.
3 ayda bir berbere gidiyorum ne yapalım diye soran berbere scofield diyorum. anlamayan garip 3'e vuruyor saçlarımı. amacıma ulaşıyorum büyük bir mutlulukla. kabak kafama esen rüzgar bir gün daha ekliyor adeta hayatıma. scofield tarzı saçlarımla (halk arasında asker traşı da deniyor) hafta sonları dışarı çıkmıyor otobüslere binmiyorum ülkemin dişi nüfusunu rahatsız etmemek için.
(bkz: scofield tarzı saç kesimi)
zor iş. hayır tipimin neye benzeyeceğinden korktuğum için değil ne olacağını biliyorum arkadaşa verdiğim söz gereği kestirmemem gerekiyor ama buradan bildiririm ki evet o saçlar kesilecek. Sözlük başımda ekmek kır lan allahsız.
sanki kılını tüyünü kestirince her şey yoluna girecek, istediğin gibi olcak bir şeyler. ya ufak tefek şeylerin yerini değiştirmek istersin ya da gider saçını kestirirsin. ee noldu? rahatladın mı şimdi? hayır, bak gene dünün aynısı bugün. bak gene her şey boktan. neyse ki saçlarına yaradı bu, nefes alıyorlar.
birkaç gündür düşündüğüm eylem. ulan ilk defa bu kadar uzadı (yanları kestirdim sadece üstü uzun baya garip bir şey oldu) bir de düzleştiririm düz saçlı biri olmak nasıl bir duyguymuş onu da tadarım diyorum. bilmiyorum sözlük bilmiyorum.
temiz bir berberde yapılması gereken eylem diyelim son olarak.
