beklemiştim.
nedenini bilmeden bekliyordum.
umutlarımın ortasında ileri gittikçe, batıyordum
bekliyordum,
hayallerimin yarısı hep yarımdı ulasılmak istenen hedefe çok yaklaşmışken kaybediyordum
kaybetmek..
acıdır kıymetini bilirken kaybetmek
olmamışlığı yaşamak,kadere boyun eğmek
ya da arada kalmak
arada kalmaktan nefret ediyordum
beyinle kalbinin savaşını seyretmek
ve bitmeyecek her savaşta daha çok yara almak
EN BüyüK SEVGi SENinLE YAşANAN,
HER GüN SENiNLE UYANAN BAGRImDA YAşAYAN,
VARLIGINLA ANLAM KAZANAN,
EN DERiN DENiZLERDEN DE DERiNDE OLAN,
NE BiR iNCi TANESiDiR NE DE BiR YILDIZ GÖKTE YER BULAN,
iÇiMDE YAşAYAN BiR HEYECAN MiSALi DAiMA PARLAYAN,
SENiNLE DOGAN GÜNEŞTiR HAYATI ANLAMLANDIRAN,
ESKiSE BiLE BiR FOTOGRAFTIR SEN iÇiMDE YAşAYAN,
RAZI OLUR BU GÖNÜL ÇEKiP GiTSENDE BURALARDAN...
Gölgen hiçbir zaman boyamadı beyaz duvarları
Arkanda hiçbir zaman ışık olmadı.
Tedirginlik içinde kaldın her zaman
inançların zayıfladı zamanla,giderek düşüyor gibisin
Seni koruyan olmadı bu zalim gerçeklerden
Ne dudaklarını ıslatan biri oldu,
ne tenini ısıtan bir beden
Teselli edilmeye çalışıldıkca şüphelendin devamlı
Aşk, senin için bir düşman, baş edemeyeceğin bir karanlık
ve giderek paranoyaklaşıyorsun
en son ne zaman gülümsedin?
Ölümü özlüyorsun daha yaşamadan
Daha hızlı geçmesini diliyorsun bu kara günlerin
Ama her günün bir öncekinden farkı yok
Bu lanet dünyada adalet yok
Burası cezalandırıldığımız yer
Bu topraklara keder ekiyoruz
Belki uzaklarda mutluluk vardır
Belki uzaklarda sevginin karşılığı vardır
Birakıp gitsen de oralara
Belki seni özleyecek birileri vardır
en son ne zaman sevildiğini anladın?
Hayatını döküyorsun gümüş lahitlere
Ne kadar da çabuk kararıyorlar böyle
aczin yüzüne vuruldukça
Daha da çöküyor
Hislerinin esiri oldukça
Daha da eriyorsun
Gözlerini aç iyice
Kaç kişiye sahipsin?
Hayat denen bu boka yenik başlamışsın
Bedel ödeyerek geçtikçe günlerin
isyan ediyorsun.
Çatırdadığını görüyorum.
Hadi bir soru daha sor,
Bu sessizlik,
Konuşmaya ihtiyaç duymuyor gibisin.
Soracak sorun bile kalmadı artık
gökyüzüne...
Sen gıtsende bılkı ben yıne burda bu sehırde senı beklıyor olacagım
Ve hıcbır zaman kendı ıcımde yasadıgım savastan yanı senden vazgecmeyecegım
Derdin ya hanı gıdenın ardından aglanmaz dıye
Gıttıgınde ardından doktugum gozyaslarıma karısır yagmurlar
Gozyaslarım ıse yanagımdan yol bulmuscasına akar gonlumun karanlıklarına
Sonduremez bunlar bıle sana olan sevdamı sonmez cunkı
Ne kara gunler ne kaypak geceler ne de bu yalan dunya yıkarbılır sana olan sevgımı
Gecmısın ızlerı var yuregımde sılınmeye hazır anılar
Derdınya bekle gelecegım ıste ben yıne senı beklıyorum
Gıderken bır elvedayı bıle senden esırgeyen ben senı kalbıme kılıtlıyorum
Hem de kılıtledıkten sonra anahtarı dıpdız bı kuyuya atarak
Gıt ama sunu unutma geldıgınde benı yıne nasıl bılıyorsan oyle bulacaksın
Cunkı ben adına sevda dedım sanmakı bu hayat solugumu tuketır bu keder sonsuza uzarır
Iste o gun geldıgınde en buyuk zaferlere erısecek olan ben yıne zaferler yaratacak
Ve bu askı sonsuza dek yasatacagım ki sen olmasan da
...
Gocmen sehırlerden de gorebılırız yıldızı
hanı derdınya benım bır yıldızım var gokyuzunde
benımde var aynı sen gıbı
derımkı hergece karanlık coktugunde bakar ona senı ne kadar sevdıgımı anlatırım
ama sakın unutma sende bak bılıyorumkı benım yıldızımda goz kırpar sana
ıste onu gordugunde bılkı ben senı burda beklıyor sevıyor ve anıyorum hasretının basında
ve en son senden en son kalan tek hatıra devamı gelecek denılen uc nokta...
Aşkınla başladı benim için ilkbahar
Hiç sonu gelmesin istedim
Yalnızlıktan yakınır gibi duran dağlar
Gelsinler birde beni görsünler istedim
Artık aldığım nefes eskisi gibi gelmeyecek
Emin ol kimse seni benim kadar sevmeyecek
Senin kalbimdeki izin hiç silinmeyecek
Ta ki bu beden,bu kalp toprak oluncaya dek
Sen benim gönlümde açan ilk çiçek
içimi ısıtan ilk güneşimsin
O mutlu günler elbet bir gün gelecek
O zaman sende sevgimin kıymetini bileceksin.
Sen rüyalarımdaki güzel prenses
elini hiç bırkamadığım kadınsın
Gözlerine bakarken kulaklarımda çınlayan ses
Kalbimin sensiz geçen her güne ettiği veryansın
Sen benim ufukta batan en güzel günüm
içimde kopan en şiddetli kasırgam,fırtınamsın
senin adını haykırmaktan bir an olsun yorulmadı gönlüm
Çünkü sen yaşadığım müddetçe benim ilk aşkımsın.
unutmak da bir yere kadardır
adını unutabilir mi insan
kalan izleri silebilir mi
formatlayabilir mi kalbini
belki..
izleri silmeden
izlerle yaşamak
güçlü hissetirir kendini...
yeni bir heyecana giderken
bavulunda götürür eskileri...
yaşamak güzel şey derken
unutturur derdini...
uyandım
gözümdeki çapakları yedim,
acıydılar.
aynaya baktım,
suratıma yastığın izi çıkmış,
pokemon desenli.
tuvalete girdim
bağırsaklarımı boşalttım,
ve birden farkettim ki,
sular yok...
işte asıl sıçtığım an, o andı...
Derinliklerden çıkardım sevgini,
Sımsıkı tuttum avucumda,
Ne bir yağmur damlasına,
Ne de rüzgara emanet ettim.
Hic kacamadı kalbın ellerimden,
Ve hic bırakmadım seni yalnızlığa
Çünkü aşktın sen,aşkımdın...
Artık hayatımın tebessümleri,
Cümlelerimin öznesi,
Bedenimin nefesi oldun,
Gözlerimin baktığı her yerde seni buldum
Ben SENiN ADINI HERŞEY koydum...
derin bir çukura düştüm
dipsiz bi karanlık burası
önüm arkam sağım solum sobe diyorum
hiç bir tarafımı göremiyorum ki..
çıkışı yok girişi yok
Allah'ım ne işim var burada benim
resmen bana kendi kapını kendin yap diyorsun.
biliyorsun ki onu yapacak kadar gücüm olsa bu kuyuya düşmezdim..
daraldım buradan çıkasım var
kırlara koşmaya gidesim var,
havalara uçasım ,zıplayasım
bu dünyadan zevk alasım var
yazı tadında bırakıp
sonbahar karşılayasım
ve bütün buları yaparken
benimle gel yanımda ol
bütün hayatı benimle paylaş diyesim var ...
siz hep çizgi gördünüz
ama ben hep çiçekleri gördüm
acı çekerek ölmüşlerdi
farketmediniz, ne güzel...
çiçeğiniz,böceğiniz,otunuz,bokunuz hiç karıştı mı sizin?
benimkiler hiç ayrılmadı birbirinden
ve yeşil gökyüzüne mor dağlara inanmadınız hiç,siz
güneşiniz sarıdan çok uzak doğmadı
ne güzel...
