5 liralık bi gül, içten bi gülümseme, yürüdüğüm(üz) yollar, kokusu, göz yaşları, saçları, kırmızı bi bisiklet ve o ada, omzuma akıttığı tuzlu su damlacıkları, kırmızı aşk dolu dudakları ve geriye bakınca sadece mutluluk veren etten yaratılmış bir can.**
ilkokulda okumayı söktüğüm andır. öyle çalışkan bir çocuk değildim annem babam öğretmen de değildi onun için okumayı sonlara doğru söktüm diyebilirim. öğretmen okuyamayan üç beş kişiyi tek tek yanına çağırıp okuma kitabından cümleleri okumamızı istiyordu. beni çağırdı umutsuz bir ifadeyle
-burda ne yazıyor? dedi
baktım biliyorum Atatürk bizi çok sever yazıyordu ama okuyamıyordum ki sadece ezberlemiştim bu cümleyi inşallah başka sormaz diye dua edip biraz da kekeleyerek okumaya çalıştım (inansın diye)
+Aa_taa_tuurk bi_ziii ço_çok see-veer yazıyor öğretmenim dedim
baktı eveeet arkadaşlar hep almak istediim nick de okumayı söktü dedi alkışladı sonra tüm sınıf alkışladı ilk defa sınıfta bir birey olduğumu hissettim o an. ne yazık ki bunu hissetmek için de çalışkan olmam gerektiğini de anladım. o günden sonra da hep başarılı bir öğrenci oldum. bu da böyle bir anım
erik yiyen amcamın beni görmemesi ve bana erik vermemesine kıl olup ona not bırakmamla gelişir olaylar. tekstil işiyle uğraşıyor amcam. aldım oradan bir not kağıdı ve başladım yazmaya yeni okuma yazmaya başlamışım zaten bi heyecan bi heyecan. 'orospu amca erik yediniz gözümün önünde ama bana vermediniz, allah belanı versin orospu amca' diye not yazılır ve rafın arasına sıkıştırılır. aradan günler geçtikten sonra rafın arasından sıyrılan not hedefe ulaşır ve amcam okur bu güzel notu. eve telefon gelir babamdan 'neden yaptın oğluuumm' diye bende 'baba yine olsa yine yaparım' dedim o yaşta. o an için hayatımda o kadar utanmamıştım ama hala diyorum yine olsa yine yaparım amk.
çoğu insan için mutlu anlarken, benim için rezil anlardır. unutmadım, unutamam. efendime söyleyeyim (dedem lafına böyle başlar, ben de hep kullanmak istemişimdir) daha ilkokulun 4. sınıfına gitmekteydim. bebelikten beri arkadaşım olan gonca, aynı zamanda sıra arkadaşımdı. bir de pelin vardı. biz üç kişiydik pelinhan, goncacan ve ben ilmaren. gonca ile ayrılmaz ikili olmamıza rağmen sürekli kavga ederdik.o zamanların moda küfürü "salak" bi ona gider, bir bana gelirdi. bir gün hiç unutmam yine kavga ediyoruz. ortada gonca oturuyor, sıranın bir köşesinde ben bir köşesinde de pelin. gonca bu sefer kafamı çok bozdu. söyledi söyledi söyledi...laaannn bitmiyor yeter da! içimden onu susturacak yanar dönerli sözler arıyordum ve aradığımı buldum; "gonca sen dünyanın en kötü kızısın"(o zaman bu cümle bana muhteşem gözükmüştü, şimdi çocukken aklımızın bir bok kesmediğini anlıyorum). gonca bana dönük, ben de tahtaya dönük duruyordum ve bir hışımla gonca'ya döndüm, bülbül gibi şakıdım: "gonca sen dünyanın en iyi insanısın"........... goncada bir durgunluk oldu, cevap veremedi, bir an gerçekten muhteşem bir cümle kurdum leeyyn diye sevindim, sonra söylediğimi bir kez daha kafamdan geçirdim. bir yerde uyumsuzluk vardı. ben kurgularken o cümle sanki öyle değildi. kelimeler başkaydı. yahu o "sen dünyanın en kötü kızısın" değil miydi lan? aaaaaaa ben ne dedim? tüküreyim babamın bacağına, şimdi nasıl çevireyim ben bu mallığımı, derken gonca kendisine geldi ve cevabı yapıştırdı: "madem ben dünyanın en iyi insanıyım, sen neden bana kötülük yapıyorsun? sen de dünyanın en kötü insanısın ilmaren" dedi. yıkıldım! o kadar şaşkındım ki ağzım çalışamıyordu. bu yetmezmiş gibi pelin de " evet ilmaren. madem gonca çok iyi sen de ona iyi davran!" demez mi? işte ben, o gün yaşadığım dumurluğu ve kendi dingilliğimi unutamam.
Her şeyi unuturum ama Galatasaray ı 1 gol farkla yenen Fenerli futbolcunun sevinçten formayı götüne sokmasını asla unutamam, her zaman da hatırlatırım.
cocuklugmdaki hicbirseyi unutmadim unutmam..insanlar arkadaslar oyunlar oyuncaklar..hersey bambaskaydi..simdiki gibi soguk ve anlamsiz degil.. amına koyayım dunya! amına amına! amın var ya,hah iste ona !!!
Karşımdaki adama gitar ve davul hakkında artistlik tasladıktan sonra müzik doçenti olduğunu öğrenmek.
iki çıstak yapmayı öğrendik diye benim toto baya bi kalkmış sözlük.
