küçükken kertenkele öldürmüşlüğüm vardır bir de garibin ağzından kan geldi hiç unutamıyorum ne geçtiyse artık elime çocukluk mu desem psikopatlık mı desem bilemedim.
çok pişmanlığım oldu şu ziktiğimin hayatında. bir iki madde şeklinde sıralamam gerekirse eğer şu şekilde olanıdır.
- Yapı kredi bankasında ki işimden ayrılmak.
- 2016 yılında ki edinip dost sandığım kişiler.
- eski kız arkadaşım. (Laf olsun diye söylemiyorum) ömrümden bir 10 sene götürmüştür.
genel olarak sıralama bu şekilde. benim genel olarak huyum gibi bir şey zaten pişman olmak.
bugün birinin kalbini kırdım. istemeden, bilmeden yaptım. bu sebep olan her geçen gün ilerleyen unutkanlığım.
unuttum, affetsin beni. her şeyi unutur oldum. anları, yaşadıklarımı, insanları, sözleri, isimleri, kokuları, korkuları, pişmanlıklarımı bile unutuyorum. bunu şimdi buraya yazıyorum ki eğer bi gün sözlüğü yine unutursam kırdığım kalbi hatırlayayım.
bugün bi kalp kırdım ben. o da allah da affetsin beni. sanırım benim cezam da daha çok unutmak.
hiç yaşamamış gibi yaşamak.
en son buradan tanistigim birisi istanbul'a geldi ama yanina gidemedim, oyle mesguldum. ne guzel pismanliklarim var, degil mi ? anca bu kadar pismanligim.
kafamı, çabuk unutabileceğim şeylere belli bir zaman arslığını ayırmış ve üzülmüş olmam. hayır, biliyorum diyorum hemen unutucaksın yok kalp laf anlamıyor illa da bir melankoli durumu diyor.
