köpekten çok korkuyorum. evet yanlış okumadınız. benimki korkuyu da geçti artık fobiye döndü bu iş. köpek gördüğüm an ya yanımdaki birine sarılıyorum ya da yolda gördüysem eğer karşı kaldırıma geçiyorum. zor oluyor ama yapıcak bir şey yok. bunda da bu var deyip geçiyor çevremdekiler artık. *
son bir kaç gündür karanlıktan korkuyorum. normalde hiç korkmazdım, ama ışıkları açık uyuyorum bir kaç gündür.
geçer sanırım üzerinde durmazsam. fakat her şeyden önce baki kalan bir korkum; asansör korkusudur. betim benzim atar. hele eski binalarda.
