Yalnız ölmek kesinlikle. Düşünsenize şimdi genciz güzeliz, iyiyiz, süperiz. Yalnızlık çektiğimizde giderebileceğimiz birileri elbet oluyor. Ben, 22 senelik hayatımda 7/24 bir odaya kapalı yaşayan, hiç kimseyle tanışmamış biriyle tanışmadım. (Şayet, tanışmışsanız bizim gruptan değilsiniz) Elimiz, ayağımız tutuyor. Şükürler olsun, her şeyimiz de var. Mutlu olabileceğimiz bir şeyler de bulabilirsiniz etrafınıza 5 saniye baktığınızda. Ama, yaşlılık zordur be hacım.
Her yaşın elbet bir güzelliği var ama, yaşlıların endişelerini bir düşünsenize. Acaba bana şimdi ne olacak? Şurada düşüp, kalsam kim gelir yardımıma? Tüm bunları düşününce, seveniniz olsun olmasın, son nefesinizi verdiğinizde yanınızda birinin olması, hayatınız boyunca yalnız kalmanız pahasına bile olsa değerlidir. Eminim düşüncelerimi anlayıp, hoş karşılarsınız.
ayaklarımı gıdıklayan birisiyle karşılaşma korkusu. sırf bu korku yüzünden geceleri ne kadar sıcak olursa olsun ayaklarımı sararım. bu korku benim en büyük korkumdur bir de gece lambası açık değilse o ayaklarımı yatağın altına saklayasım gelir.
kelebek. hani o evlere girip duvarda 2 gün boyunca asılı kalanlar var ya işte onlardan. fare öldürmüşlüğüm bile vardır ama bana kelebek demeyin arkadaş.
bi sabah uyandığımda sevgilim dediğin kızın aslında makyaj güzeli olması. geceki %100 güzelliğin sabah %10 lara düştüğüne canlı canlı şahit olmak dehşet verici.
aslında insanlar kendilerini zihinsel ya da bedensel şekilde acıtabilecek şeylerden korkarlar istemsiz olarak.
benim psikolojik hedelerle sorunum olmasa da kılıma zarar verecek şeyden bol miktarda tırsarım.
Beni yanlış anlamasın ne olur. ne olur.
Sevdiğim insanları incitecek birşey yapmayayım.
Ailem zamansız gitmesin yanımdan.
Kendimi kaybetmek istemiyorum.
