plandan düzenli yaşamdan korkuyor insan bazen , belki tek düzelik korkusu bu ,belki sıkıcı hayat ama arada bir çılgınlık yapmazssam sanki insanlık çizgimi kaybedeceğim gibi geliyor.
Sokakta hergün rastladığımız delilerin ani bir hareket yapmasından. (hebelehübele hööö)
Karanlıkta arkamdan yürüyen herkesten. (itinayla karşı tarafa gecerim.)
Lunaparktaki buna binenler insan mı dediğim dönen, takla atan her türlü aletten.
paranoyak gibiyim. her an bi patlama sesi duyucam korkusuyla etrafta dolaşıyorum.
16.36' da ''35 dakka sonra kapat'' dedi. 11 geçe kapat altını. unutursan ölürsün!
lan 35 dakka çok değil mi? patlamaz mı bu? evi uçurur yeminle. karlar üzerinde kanlı cesedimi falan bile düşündüm. burdan uçtum mu hesaplamalarıma göre tam garaja fırlıyorum. ordan 5 dakka hastaneye gitmek sürse.. ohoo size öbür taraftan el sallarım en iyi ihtimalle.
gelecekten gelen edit (tamam biz de biliyoruz edit geçmişten gelecek değil de) : abi ankara çok soğuktu şikayet ediyordum. burası çok sıcak. neyseki benim kalbim temiz.
sultanahmet meydani'ndan korkuyorum, feribotta ya da vapurda acik kisimda olmaktan korkuyorum, bir kus kafesine asla dokunamam, evde kus besleyen arkadaslarimin evine hic gitmedim, tepemde bir kusun varligindan rahatsiz olurum. yilana dokudum korkmam, dort kez akrep soktu ondan da korkmam, fareden sadece midem bulanir ama bu kuslar yok mu! yemin ederim tansiyonumu dusuruyorlar, oldugum yere yigilip kaliyorum...
kaç yaşına geldim fakat halen köpekten korkuyorum. hoş aslında köpeğin bütününden değil sadece ısırmasından korkuyorum. belki bir kere köpek tarafından ısırılsam bu korkum geçecek ama bilemiyorum.
21 mart günü yağmur yağmamasından. yağmur yağmazsa ve o caanım nevruz gününde o nevruz ateşi yanarsa diye korkuyorum. o ateş yanmasın odunlar da götlerine girsin çok afedersin. çok doluyum sözlük.
