gereksiz nefretini çerçevesine yansıtanlara sövüyorum şu an içimden. gereksiz kinini çevresine yansıtanlara da sövüyorum. böyle böyle sürüyle sövecek şey buluyorum gözümü kapatıp düşünmeye başlayınca. hiçbir şey düzelmiyor ama içim rahatlıyor en azından. kendi içimde isyan ediyorum ve isyanımı bitirip dünyaya dönüyorum.
canımın ne denli yandığını kimse anlamıyor, bilmiyor. gülünce herkesin gerçekten mutlu olduğumu düşünmesi ve takmadığımı düşünmesi komiğime gidiyor aslında. herkese olan güvenimi kaybediyorum gün geçtikçe. yakınlarımın davranışları gözüme batıyor. istemesem de gıcık oluyorum durduk yere. ama tamamen yaşadığım şeylerden dolayı. normalde ben yakınlarıma asla gıcık olamam hatta bunu hep yadırgardım nasıl gıcık oluyorlar diye. başıma geldi. belkide onlarda canları yandığında ne yapacaklarını bilmediklerinden böyle oluyorlardır diye düşünüyorum.
hiç ummadığım insan bana neler neler dedi bunun acısı tarif edilemezmiş bunu anladım. şu an ne yapıyor bilmiyorum ama beni düşünmediği kesin. düşünmese de olur. bazen diyorum iyiki bitmiş sonra diyorum bari bu şekilde bitmeseydi. ama bitti işte. aslında umursanmaya değen birisi değil fakat yaralarımı sarmıştı. sonradan yara bırakmasını saymazsak gayet iyiydi, mutlu ediyordu. ve aklım almıyor daha 2-3 gün önce sarılıp öpen bir adamın ertesi gün sevmiyorum demesi neyi ifade ediyor?
bazı insanlar bir yerlere gelebilmek için ya da istediğin bazı şeylerin olabilmesi için emek harcamak gerektiğini bilmiyorlar sanırım. Armut piş ağzıma düş hep. tamam bu durum herkeste biraz vardır da kardeşim sen bunu yaşam tarzı haline getirmişsin farkında mısın ? hayır bide sanki ben mecburmuşum gibi sana bişiler yapmaya ya da yardım etmeye ? ayy çıldırdım öldürüvericem şimdi o bazı insanları .
ruhuna dokunmak istiyorum kim olursa değil, kim olmak isterse ruhuna dokunmak istiyorum.
gitmek istiyorum. neresi olduğu fark etmezdi eskiden, şimdi sadece ait olduğum yere gitmek istiyorum.
sevmek istiyorum. gerçekten sevgiyi hak eden, bana ihtiyacı olan ve beni seven birini.
hayal kurmak istiyorum. sonunu düşünmeden, gerçekleştirmek için peşinden koşacağım, koştukca yorulsam da uğruna her şeyden vazgeçeceğim ve sonunda Vuslata ereceğim hayaller olsun istiyorum.
keşke geçmişi değiştirebilme imkanım olsaydı. keşke sihirli bir değnek bana dokunsa ve kaderim değişse, bir mucize yaşasam. keşke yaşadığım kötü şeyleri unutsam ve bir daha yaşamasam. keşke sevdiğim insanları benden alan engeller ortadan kalksa. keşke istediğim gibi yaşayabilsem. keşke bir çıkış yolum olsaydı. keşke, keşke, keşke...
