cuzdan icindeki tren bileti ehliyet ve kimligi evden cikmadan once, cikarken, ciktiktan sonra, arabaya binince, arabadan inince, trene binmeden, trendeyken, trenden inince kontrol etmem. yerinde olduklarini gorunce cuzdani kapayip montun cebine atmaya yeltenmemle aklima bi kusku dusmesi ve yeniden acip tek tek bakip dusmesinler diye dikkatlice kapatip cebime koymam. *
sünger bob görünce yüz kaşımak. o yüzündeki deliklerin benim yüzümde de olduğunu farzederek bulaşmıştım bu lanet huya. o günden beri nerde görsem kaşınırım.
ocağının altını kapattım mı, ütünün fişini çektim mi, ışığı söndürdüm mü, telefonu kapattım mı, kapıyı kilitledim mi, pencereyi örttüm mü diye en az 3 kez kontrol ederim. kontrol manyağı olmam an meselesi.
bunun aşırılaştığını bugün anladım. uzun yolculuk sonunda 5.30da evdeydim. askılıkta farklı bir şeyin olduğunu görerek annneme bağırmaya başladım. meğerse hediye almış oraya koymuş. tüh tühh...
"da" "de" eklerini ayrı yazmayan * arkadaşlarımın ağzına kürekle vurasım geliyor yemin ediyorum. çok pis kıl oluyorum yahu gelmişsin onca puan yapıp buraya daha bunu beceremiyorsun ayıptır ulan. ben de onların "da" "de" ekini doğru yazdığını sanaraktan o anlamda bir şeyler çıkarmaya çalışıyorum ama yok hata bende!
evden çıkıp kapıyı kapatıp 4 kat aşağı indikten sonra, kapıyı kapadığıma emin olamayıp kapıcıyı araması için annemi aramak. yok yok, normal değil bu durum.
Garip mi bilmiyorum ama, tuvalet temizliği konusunda aşırı derecede titizim. Tuvalet deliği etrafında kalmış olan nokta kadar dışkı parçası bile beni sinir etmeye yetiyor nerdeyse! Dışkının kime ait olduğunu da kestirebiliyorsam o kişiden sebepsiz bir şekilde soğuyorum. Tuvaletten çıkan birisini gördüğüm anda mutlaka ellerini yıkayıp yıkamadığına dair emareler arıyorum. Islaklık ya da elin yeni yıkandığına dair emare yoksa o kişi ile aynı ortamda bulunduğum anlarda gıda ya da içecek tüketmiyorum.
Biliyorum! Her insan sıçıyor, tersi de imkansız zaten.
Benim kızdığım, kedi bile sıçtığı boku saklama ve temizlenme gereği duyuyorsa, insan olarak bize çok görev düşüyor.
krem, bu bildiğimiz ele yüze sürülen kremlerden, çevremdeki herkese garip gelse de kendimi bildim bileli kremden nefret ederim ve şimdiye kadar bırakın elime sürmüşlüğü dokunmuşluğum dahi yoktur ve süren insana da dokunamam hatta bildiğin kaçarım. sebebini bilmesem de inanılmaz derecede tiksindiriyor beni.
Karşımdaki herhangi bir kişinin bana kızmış olma ihtimalinden korkmak
-kızdın sen.
-hayır, kızmadım.
-kızdın.
-kızmadım.
-kızdın ya ağlamayayım diye söylemiyosun anladım ben.
-valla kızmadım.
-yalan söyleme.
-kızdım evet kızdım oldu mu şimdi rahatladın mı?
insanların çoğunun yvsk olduğunu bilmeme ramen, ac sigarasız vs. görünce yardım etmek. zamanında bana hiç yardım edilmediğini ihtiyacı olan birini görünce unutmak, aptallık yaptığımı bile bile yardım etmek. o benim yerimde olsa yapmayacağını bilerek yardım etmek.
başkalarının aşk acılarını bizzat ben de çekiyorum. istemsiz oluyor bu. onların adına şarkı filan dinleyip efkarlanıyorum. sanki ben kendim çok mutluyum da..
