3 arkadaşız, düğün davetiyesi vereceğiz 3-4 yere görevimiz bu 10 15 tl paramız var pilavcı gördü bizim çocuklar.
- acıktık hadi yiyelim.
- tamam yiyelim ama bak 1 tabak yiyin paramız az(ben)
- ne olacak lan olmaz bişey. ver ordan bize 1.5 2 tane (y) seninki de 1.5 olsun mu?
- yok bana 1 tane kafi abi.
neyse yedik o zaman gemiler 1.5 tl. cebimizde 4 tl kaldı. nasıl kızıyorum olum ben size demedim mi diye. Neyse arkadaş kaçak girmeye çalıştı olmadı. Son çare arkadaşın fatihte bir akrabası vardı. eminönünden fatihe kadar yürüdük 50 kuruş için.
çocuk 1 lira verdi ve şu sözleri döktü ağzından hiç unutmam.
Arkadaşta bir sürü bozuk para vardı. Bir şey alınacaktı. Bende de bozuk para ile vole çekme gibi bir hastalık olduğundan arkadaş paraları sayarken aldığım 5 kuruşu havaya atıp vole çekecektim ki "dur lan 25 kuruş eksik" sözünü duydum kendisinden. Bu kadar. Teşekkürler.
Note 4 ü yeni almıştım. Sınıfta telefonla vakit geçiriyordum. Sonra öndeki kızların konuşmaları kulağıma geldi. Kızlardan biri diğerine şöyle diyordu " bende de note 4 var ama eskidi artık, haftaya değiştireceğim."
Okul ile ev arası iki saatlik yolu çocuk başıma yayan gitmek ve arkadaşın ısmarladığı hamburgeri yiyip eve gidene kadar geğirerek kokusunu burnumla tekrar çekip mutlu olmak.
Türkiyeye ilk geldiğim yıllarda Türkçem çok kötüydü ve otomatik makinenin birinden parayla su almaya çalışıyordum herşey çok güzel ingilizce açıklama var 50 Kr su ama bütün elli kuruşum yok 10Kr falan var parayı tam içine attım tanımadı ve bütün paramı yuttu o an yüzümdeki öfke ve çaresizlik hala unutamıyorum.
Sene 2012 üniversitede öğrenciyim son 10 liramla gezmeye gitmiştik. Dönerken babam para çıkaracak diye son paramıda harcayıp bankanın önüne gittim ve babam parayı unutmuştu. Dolmuş paramı arkadaşlar vermişti.hiç unutmam unutamam.
Artık zenginim, parayı götüme sokuyorum ama neyse kenarda dursun:
Bi gün bi arkadaşıma mı gittim naptım bilmiyorum ama uzakta bayağı sene de 98 falan. Neyse eve döneceğim bi baktım cepte kuruş yok içimden tutturmuşum bi türkü memleket mi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak diyorum sonra ev daha uzak oğlum ev sık dişini. Hayır ne çocuğum ne erişkin kafam bulutlarda. Bi süre sonra iki bey abi gördüm bilerek evimin olduğu tarafı soruyorum diyorum doğu garajı burdan ne kadar uzakta abi? Adam cevap veriyor aslanım buradan oraya yürümek 4 saatini alır gece yol sakat dolmuşa bin, tamam abi diyorum dönüyorum yola adam arkamdan sesleniyor "olum senin paran yok mu al bakayım şunu, biz de düştük... " diyor eyvallah abi diyorum gözüm buharlı, yıldızlar daha bi yakın, dişlerim gıcırdıyor.
Bir önceki gün harçlığı bitirdiğim için kalkıp bir daha babamdan istemedim. Cüzdan da 7 lira ya var ya yok. 5 tl gidiş geliş yol param tutuyor oyalanmam ders çıkışı direkt eve giderim yeter dedim... Dedim ama olmadı. Hoca ek ders yaptı fotokopi aldırdı öküz adam sonradan alanlara yanlış fotokopi vermiş. Sınıftan bir çocuk gitti bize ve kendisine fotokopileri aldı hala uzatacak param var yol parasini filan düşünmüyorum bile. Dershane telefonundan babamı ararim gelir alır diye düşndüm anlık (yalnız kontör de yok dershane telefonundan araniyor bu nasıl bir fakirliktir ya rab!)
Çocukta sağolsun ne kadar ısrar etsemde almadı parayı arkadaşın biri cay ısmarlar ödeşirsiniz dedi. Ara verdik hoca filan herkes indi kantine bende indim e çaylar benden olmalıydı para olsa aninda masayı donatıcamda yok anasını satayım. Siz çayların alın biz geliyoruz dedi biri arkadaşına bu arada çocugu tanimiyorum ben ilk defa göruyorum üstümde kalsında istemiyorum hakkı sınıftan tanidikta degilki acik acik param yok diyesin neyse.
Dal sar kar kal bir şeyler yap diye düsünürken çiktim kantinden liseden bir arkadasimla ayni dershanedeydik koş dedim sınıfına gittim daha derstte bunalr actim kapiya kiza gel gel yaptim. Boyle boyle dedim bana borc ver ben sana donerim dedim. Girdi derse bekle ki çıkacak vay anam vay dershanenin içinde dört donüyorum baktm bunun cikacağı yok çıktım sınıfa sinıfta duruyorum. Bunlar teker teker girdiler. Nereye kayboldun dedi biri ben kıpkırmızı kesildim ateş topu oldum o anda çocuk girdi bir bahane uydurdum işte derse gectik ama ben hala magmalarda tur atıyorum. Kesin çaydan kaçtı falan filan muhabbeti dönmüştur diye kafamim içinde kuruyorum derken beklenen msj geldi "nerdesin kanka ara verdik" ışık hızıyla çıktm derstten aldım arkadaştan parayı attım cebe çıktım ama ben hala kırmızı. O ders bana cehennem oldu. Şükür ara verdik.mutlu sona adım adım.. Kantine indik herkese sordum ne ıcersiniz ne yersin diye çaydır alındı çörektir koyuldu ortaya biraz olsun rahatladım sayılır memnunda oldular ama eğer ilk izlenimim onlarda cimri ya da hesaptan kacan biri olarak yansıdıysa çok üzülürüm ikiside sevmediğim insan modelidir. Fakirliğin gözü cıksın oldu mu esirgemeyizde olmadı da mı boyle adami maymun ediyor işte. Biraz şeytanlik olsa belki üstesinden gelirdim kahretsinki yok dümdüzüm kafa düz çalışıyor nerde ya o kadar şeytana uyuyorsunuz şeytan dedirtiyor yaptırtiyor o şeytan bana niye uğramıyor hiç hı ağlayacam ya.. Bunun utancını üstümden atabilmiş sayılmam hala her hatırlayaşımda elimle yüźümü kaparım. Sonra elhamdülillah bizim gönlümuz zengin varsın cebimiz delik olsun diye şükür duamı ederim.
bir gün sigarasızlıktan ölüyorum cebimde parada yok okuldan eve yürüyerek gidiyorum. önümde giden adamda sigara içiyor neyse bitirmeden atsa diye dua ediyorum filtresine kadar körükledi amk evladı. yere attığında saldırdım sigaraya 1 fırtta olsa çekebildim. sonra ne kadar fakir olduğumuzu anladım.
Benim için rüyamda peynir ve domates aldığını ve yediğini görüp buna sevinmektir.(rüyada sevindim.)
Hiç bir şey beni bu kadar sarsmamıştı sözlük.20 yaşındaki adam domates aldığını görüyor ve seviniyor.Fakirlik zor zanaat.
1999 yılında eminönü'nde bir parkta iki salatalık ve bir domates yemistim. Akşam yemeğimdi. Sadece bunları alacak param vardı. Nedense parasızlıkla birlikte arkadaşsızlık da yaşıyordum. Uzakta da olsa bir ailem vardı ve bu da bana yetiyordu sanırım. Belki yine paramız, arkadaşımız olmayacak ama ailemiz hep olsun inşallah.
Hangi biri yazilir ki ogrencilik zamanlarindan... Hala ara sira sikistigim anlar olur; fakat unutamayacagim bir tanesi:
Sene 2005 ya da 2006... 3. Sinif civarlarindayiz, eve ciktik iki arkadas. Paramiz bitti; dedik 10 gun var yerde yatariz yorgan uzerinde. Eylül antakya sıcak. Neyse biz yerde gecirdik 10 gunu, para geldi esya aldik aradan 10 gun gecti ben kadinmaya basladim. Oyle boyle degil. Gece aradim babami direkt acile git dedi.lan para yok. O zamanlar e sube de yok. Neysr son dolmusla astur sitesinden gittim gulluk devlet hastanesine. Igne migne paketlediler. Lan cebime baktım sifir lira. Otostop cekecegim arac yok, bi ekip arabasi gördüm rica ettim. Birakamayiz dediler. Hay dedim kollugunuza.
Basladim yurumeye. Işıklara geldim uc kisi esrar cekiyor, artk nasi baktiysam herifler tirsti, igneden dolayi da topalliyorum. Abi gel otur dediler.oturdum bira actilar,sohbet muhabbet derken anlattim olayi.
Lan herifler polisten delikanli cikti ya. Unutmuyorum 20 lira vermislerdi bugunun parasiyla... O sekilde taksiye binip topal halimle gitmistim eve...
