herkesin iyi insansın demesi. efendisin, ağırbaşlısın.
böyleleri kolay siklir ve gözden çıkartılır çünkü. sadece başın sıkıştığında yada kendini kötü yanlız hissettiğinde etrafında sana yapışan insanlar olur.
dikkat ettimde bana bu hayatta büyük kazıları atan hemen hemen herkes bu cümlelerle geldi bana ya.
*Sinirlendiğim zaman dilimin ayarının olmaması,
*olayları dramatikleştirip her tepkimi özenle ve istemsizce abartmam
*insanların ilgilenip ilgilenmeyeceğini umursamadan çok konuşmam
*iradesizliğim ve kızgın kalmam gereken durumlarda bile iki söze kanmam.
*çok çabuk güvenip sır vermem ve onların zamanla bir bir götüme girmesi
*sevgili-arkadaş çevresi dengesini asla ama asla kuramamam
*birinin bana yaptığı ufak tefek yamukları yıllar sonra bile hatırlamam ve adeta biriktirmem
*maalesef, inkar etsem de, benim sevdiğim şeyler hakkında kötü konuşan insanlara bakışımın o anda sonsuza kadar değişmesi.
*duymadığım ama espri olduğunu tahmin ettiğim şeylere istemsizce gülüp sonra mal durumuna düşmem (çok sık oluyo.)
*alkole aşırı hassasiyetim ve her seferinde "alıştım ya bişey olmaz o kadar şeyden" diye düşünmem
*insanlara karşı çok kısa sürede çok samimi hissetmem ve davranmam
*kendimi fazla irdelemem, fazla önemsemem ve bi bok sanmam. Baksanıza sözlük ahalisinin çok umrundaymış gibi yazıp durduğum şeylere.
ne kadar çok içsem de yaptığım herşeyi hatırlıyorum ne verdilerse küçükken artık bazen hatırlamamak en iyisi. hea hatırlamıyo gibi yapıyorum o ayrı tabi.
bir ton olan özelliklerden birkaçı.
her düşündüğümü söylemem. her hissettiğim şeyin yüzümde bir kitap kadar açık olması.
çabuk sinirlenmem.
sinirlendiğimde ve utandığımda yanağım ve burnumun kızarması.
sabırlı olmamam.
herkesin iyi olduğunu düşünmem.
ne yapıp ne yapmayacağımı bilmeme rağmen kendimi yönetemem ve yapmamam gereken şeyleri yapmam.
sakinliğimi koruyamam.
telaşlı olmam.
çok çabuk yorulmam. güçsüz olmam.
biri bana surat yaptığında ya da bağırdığında ya da ters bir şey söylediğinde hemen ağlamaklı olmam.
aklıma gelince gene eklerim. var bir sürü daha.
