ilkokuldan itibaren lise son sınıfa kadarki tüm karnelerimi ve takdir teşekkür belgelerimi eksiksiz bir şekilde biriktirmiş olmamdır. hatta anaokulu mezuniyet belgem de dahildir. seride bir tane bile eksik karne olmadan koleksiyonumu tamamlamıştım, hayatımın zirvesiydi. vay be.
2yaşındaki bir bebek için başarı yürüyebilmektir. 70 yaşındaki biri için altına kaçırmamaktır şeklinde örneklerle bezeli.
Koyduğun hedeflere ulaşabiliyorsan başarılısındır.başaramayanla hedef koymayan ayni bi sike yaramayan kişidir.
Hedef var mı allah için var yalan yok.hangi birinde başarılı oldun dersen göt gibi kalırım.
Belki de çapsız hedeflerim oldu veya destekleyenim olmadı çokta önemli değil olmadı sonuçta.
Okulu bitirmek başarmaksa evet başardım veya iş sahibi olmak.
Peki ya okulda ben başarılı olucam diye sistemin ezdiği diğer öğrenciler belki de onların malubiyeti beni başarılı gösterdi aslında başarmadım. Kimse bana sormadan bir yarış parkuruna attı hadi bakalım dediler.ben başardığım için bir diğeri başaramıyorsa benimki başarımı oluyor.
içimde, çok derinlerde, bana tamamen zıt, ççok kötü bir ben var ama onu kontrol ediyorum. Bu bir başarıdır. Öyle kötü ki bazen gördüğüm rüyaların dehşetiyle kendimden geçiyorum. Herşeye rağmen uykunun seni en gafil avladığı anda dahi kontrolü tamamen ele almasına izin vermemek bir başarıdır.
3,5 km mesafeyi 10 dakika da koşabiliyorum. Galiba spor yapmayan insanlardan daha fazla şınav, mekik ve barfiks çekiyorum. En güzeli kimsenin umrunda değilim, bu benim için başarı tabi ki. Bunun harici bir ota faydam oldugunu düşünmüyorum.