her zaman olduğu gibi yine derin düşünüyorum. yine düşürüldüğüm duruma üzülüyorum. asıl tehlikenin tercih ettiği insanlar olduğunu, sevdiğim için cezalandırılmaya içerleniyorum. böyle bir ayrımcılığı hak etmedim.
laboratuvardayım, besi yerlerinin ısınmasını bekliyorum. birazdan gidip deney kuracağım. artık laboratuvarda sabahlamak istemiyorum. ama istemediğim halde hep burada olmak zorunda kalıyorum. neden böyle oluyor? neden? neden ya?
Servisle işe gitmek ve hergün servise geç kalanları beklemek bıktım lan servise geç kalanlardan ilk ben biniyorum zaten servise onunda acısı farklı valla.
