sinif arkadaslarima kizginim.
insan hayatini onemsemeyen karaktersizlere kizginim.
hicbir sey icin cozum yolu uretemeyen orta yolu bulamayan zihniyetlere kizginim.
22 yaşında gencecik bir çocuk gitti. mısır için rabia işareti yapanlar, suriyeye ağlayanlar, müslümanız diye höyküren insanların giden bu 22 yaşındaki can için oh iyi olmuş diyecek kadar düşmesi.
yarın saat 10'da ders seçimi yapacak olmam ama adam gibi ders olmaması; olanlarının kontenjanının sınırlı olması; saat 10'u 5 geçe otomasyonun donup kalacak olması, seçemediğim taktirde derslerimin çakışacak olması. sınavlarının çakışıp çakışmayacağına öğrenci işlerinin keyfinin karar verecek olması. 3 gündür bu stresi yüksek dozda yaşıyor olmam.
not: Allah'ını seven beni direkt ayın 12sine ışınlasın.*
not2: yarın saat 10.10'da* "i surviveeed" diye haykırabilmek istiyorum sözlük. hadi ne duruyorsun sen de gel fear factor'a? hala anlamadın mı, çok zevkli.
